tag:blogger.com,1999:blog-54905117762195539322024-03-14T05:21:19.084+05:30"కృష్ణశ్రీ"--స్వగతాలునాకు సంబంధించిన విషయాలు మాత్రమే!A K Sastryhttp://www.blogger.com/profile/04173360510978927993noreply@blogger.comBlogger194125tag:blogger.com,1999:blog-5490511776219553932.post-56382747471744309232017-01-09T13:34:00.000+05:302017-01-09T13:34:01.734+05:30నూతన సంవత్సరం లో......<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><b>నా "తీర్మానాలు" .....</b></span></div>
<br />
<blockquote class="tr_bq">
<div style="text-align: justify;">
క్రొత్త సంవత్సరం సందర్భంగా, అందరూ కొన్ని తీర్మానాలు చేసుకుంటారు, అనీ జనవరి 3, 4, </div>
<div style="text-align: justify;">
లేదా 7 లోగా, అవన్నీ మరిచిపోతారు అనీ, వాడెవడో "సర్వే" చేసి తేల్చాడట!!</div>
<div style="text-align: justify;">
నేనుమాత్రం, జనవరి ఒకటిన కాకుండా, డిసెంబరు 31నే కొన్ని తీర్మానాలు చేసుకున్నాను! </div>
<div style="text-align: justify;">
అవెన్ని? అని మీరు అడగకూడదు..... నేను చెప్పాకూడదు! </div>
<div style="text-align: justify;">
విషయం ఏమిటి? .....అంటే, జనవరి ఒకటిన, అన్ని తీర్మానాలూ "అండర్లైన్"......అన్నీ </div>
<div style="text-align: justify;">
పాటించాను! హుర్రే!!</div>
<div style="text-align: justify;">
రాత్రి 12 దాటగానే, (రెండో తారీఖు వచ్చేసిందికదా.... ) ఓ చిన్న తీర్మానాన్ని ప్రక్కన పెట్టేశాను.</div>
<div style="text-align: justify;">
సరే, ఇవాళ రెండు. మధ్యాహ్నం 12 దాటాక, నా రెండో తీర్మానాన్ని కొంచెం రిలాక్స్ చేశాను!!! </div>
<div style="text-align: justify;">
ఇప్పుడు రాత్రి....... ఏం చేస్తున్నానో, చేసానో..... "సస్పెన్స్!"</div>
<div style="text-align: justify;">
ఇది, 2017 డిసెంబర్ 31 వరకూ...... "అద్భుతం, సస్పెన్స్, థ్రిల్!!!!</div>
<div style="text-align: justify;">
వేచి చూడండి........!!</div>
</blockquote>
<br />
<div style="text-align: justify;">
--ఈ టపా ఫేస్ బుక్ లో ప్రచురించగానే, నా చిరకాల మిత్రులు కూడా "అపార్థం" చేసేసుకున్నారు......అంటే, "సిగరెట్లు పూర్తిగా మానేస్తాను" లాంటి తీర్మానాలు చేసేసుకున్నానేమో అని! అందుకే, ఇప్పుడే సస్పెన్స్ విప్పెయ్యవలసి వస్తోంది! ఇంతకీ ఆ తీర్మానాలేమిటి? అంటారా......? అక్కడికే వస్తున్నా......!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
కానీ, ఆ తీర్మానాల గుట్టు విప్పేటప్పుడు, ముందు నా దినచర్య గురించి టూకీగా చెప్పాలి మరి!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
నేను రిటైర్ అయ్యాక, నా మిత్రులు చాలామంది అడిగేవారు.....కాలక్షేపం ఎలా చేస్తున్నారు? అంటూ. నేను, సర్వీస్ లో ఉన్నప్పుడు చక్కగా విశ్రాంతి దొరికేది, ఇప్పుడు ఉన్న సమయం అంతా సరిపోవడం లేదు.....అని సమాధానం ఇస్తే, ఆశ్చర్య పోయేవారు. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ఎలా.....అంటే, పేపర్ చదవడం దగ్గర్నుంచి, నెట్ లో గడపడం గురించి, రోజూ 5 పుస్తకాలు చదవడం గురించి, మిత్రులతో కాలక్షేపం గురించి, ఇంకా కొంత సమాజ సేవ గురించి.....చెపితే, భలే ఆశ్చర్య పోయేవారు!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ఇంకా వివరంగా అడిగినా, కొన్నిమాత్రమే వివరించేవాడిని. కాని ఇప్పుడు సమయం వచ్చింది.....ఇంకొంచెం వివరంగా చెపుతూ, టూకీగా చెప్పడానికి. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
నేను ఎప్పుడూ చేసేది, "మల్టీ టాస్కింగే"! ఒకేపని కోసం సమయం వృధా చెయ్యను. ఆ కోణం లోనే అర్థం చేసుకోండి.....నా సమయాన్ని!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
(మరో సారి!)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
A K Sastryhttp://www.blogger.com/profile/04173360510978927993noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5490511776219553932.post-66162045189807028742017-01-04T12:53:00.000+05:302017-01-04T12:53:33.819+05:30(తప్పనిసరి) తద్దినాలు.....!?<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><b>"పి కాః" అంటే.....?</b></span></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
మా ఇంట్లో మా అమ్మమ్మ మా అమ్మకి ఇచ్చిన, ఇత్తడి "అడ్డెడు గిన్నె" ఉందేది. అంటే, అందులో అడ్డెడు బియ్యం ఒకేసారి అన్నం వండుకోవచ్చు అన్నమాట. అడ్డెడు అంటే, కుంచం లో సగం. అంటే ఇప్పట్లో 2 కేజీలకు పైగా అనుకుంటా! </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ఆ గిన్నెతో రోజూ అన్నం వండుకోవడం అవసరం ఉండదు కదా? మహా అయితే మనం రోజూ ఓ సారి తినేది 100 నించి 200 గ్రాములేమో! అందుకని, ఆ గిన్నెని మా తలంట్లకీ, స్నానాలకీ వేణ్ణీళ్లకోసం వాడేవాళ్లు. ఆ గిన్నె మీద తెలుగు లో చెక్కించబడిన పేరు, నాకు అలా తోచి, "పికాః" అని చదివేవాడిని!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
నిజానికి అది ఆ చెక్కిన వాడి దృష్టిలో, "పి కొం"--అంటే పిరాట్ల కొండయ్య--అది మా తాత, అంటే అమ్మ తండ్రి పేరు!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
అందుకనే, నేను ప్రతీసారీ "అమ్మయ్య" అనుకున్నప్పుడల్లా, "పిరాట్ల కొండయ్య"! అని కూడా అనుకుంటాను. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
అలాగే, "అమ్మమ్మా" అనో, "అయ్యయ్యా" అనో, "అయ్యమ్మా" అనో అనాల్సి వస్తే, వాళ్లపేర్లు కూడా తలుచుకోవాలి అని నియం పెట్టుకొని, ఏడాది పైగా ఆచరిస్తున్నాను. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
మా ఆవిడ కూడా ఇది ఆచరణలో పెట్టింది. మొదట్లో, అమ్మయ్య అన్నప్పుడు, వాళ్ల అమ్మ తండ్రి పేరు "రొయ్యూరు వెంకటేశ్వర శర్మ" అని తలుచుకోడానికి కష్టపడేది! దానికి నేనో చిట్కా చెప్పాను.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
అసలు, "వెంకటేశ్వర శర్మ"; "సుబ్రహ్మణ్య శాస్త్రి"; "అప్పయ్య దీక్షితులు"; "పరమేశ్వర సోమయాజి"; "నరసింహ అవధాని"-- లాంటి పేర్లు, "బ్రాహ్మణ వ్యాకరణం" లోంచి పుట్టాయి గానీ, అసలు పేర్లు--"వెంకయ్య"; "సుబ్బయ్య"; "అప్పయ్య"; "పరమయ్య"; "నరసయ్య"--ఇవీ! </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
అందుకని, అమ్మయ్య అంటూ, "వెంకయ్య" అనుకుంటే సరిపోతుంది! అదే ఆచరిస్తోంది మా ఆవిడ ఇప్పుడు!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
అసలు ఇదంతా ఎందుకు? అంటారా! ఏడాదికోసారి, తప్పనిసరి తద్దినాల్లోనే వాళ్ల పేర్లు తలుచుకోవడం, 12 యేళ్లకోసారి, ఇతర పూర్వీకులని తలుచుకోవడం, చాలామందికి వాళ్ల పేర్లు తెలియక ఇబ్బంది పడి, అందర్నీ అడిగి, తెలుసుకోవడం కన్నా, ఇలా అయితే, మన తరవాత తరాలవాళ్లకి వాళ్ల పేర్లు ఎప్పుడూ నోట్లో వుంటాయి!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
పైగా, పూర్వీకుల పేర్లు అన్నీ దేవీ దేవతల పేర్లే! అందుకే, పుణ్యమూ పురుషార్థమూ కలిసివస్తాయి!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
యేమంటారు?</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
A K Sastryhttp://www.blogger.com/profile/04173360510978927993noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-5490511776219553932.post-42953463062710976812015-06-25T21:47:00.001+05:302015-06-25T21:47:57.284+05:30నేనూ......నా రాక్షసి--6<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><b>"టాపు లేచి పోద్దే....."</b></span></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
మేము....హర్యాణాలో వుండే మా ఆఖరి చెల్లెలు ఇంటికి వెళ్లినప్పుడు, ఢిల్లీ, హిమాచల్ ప్రదేశ్, హర్యాణా, రాజస్థాన్, యూ పీ వగైరాలకి టూర్లు వేసేవాళ్లం. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
(మా చెల్లెలు పిల్లలు షమ్మీ, సౌమ్య, మాతోపాటే వచ్చేవారు. ఉదయం 5 కే బయల్దేరి, యేవేవో చూసి, మళ్లీ యే రాత్రి 3 గంటలకో ఇంటికి చేరే వాళ్లం. ఇంకా జీపులో అందరూ దిగడం, సామాన్లు తీసుకుని ఇంట్లోకి రావడం అయ్యేసరికి, మా ఆవిడ అప్పుడే, తన చీర మార్చేసుకొని, యెదురు వచ్చేది మాకు.) </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
మా షమ్మీ, ఓ సారి టీవీ పెట్టి, "ఆ పాట" రాగానే, 'మాంమయ్యా.....నువ్వెప్పుడు ఈ పాట రాశావు'? అని అడిగేది. (దానికి తెలుగు బాగా వచ్చు--కొంచెం హిందీ యాసతో మాట్లాడుతుంది అంతే.)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
"ఆ పాట నేను వ్రాయడం యేమిటిరా?......యెవరు చెప్పారు?" </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
అనగానే, సౌమ్య......"మామాజీ....జరా పాట సునో.....'రాయె రాయే నా రాకాశి, నువ్వలా పైటేసి, ఇలా దోపేస్తే......' బోల్తా హైనా.....?" (ఈ పిల్లకి తెలుగు రాదు....కానీ మాట్లాడడానికి ప్రయత్నిస్తుంది). "పర్, అత్తా ఐసాహీ కర్తాహైనా?" </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
"కదా మాంమయ్యా......అత్త కొన్ని క్షణాల్లోనే......టింగ్...టింగ్....టింగ్....అని మూడు యాక్షన్ లలో, చీర మార్చేసుకొని, వచ్చేస్తుంది కదా? అందుకే......తను.....నీ 'కమ్ బెనారస్' కదా? అందుకే నువ్వే ఈ పాట రాసి వుంటావు.....నిజం చెప్పు....!" అని షమ్మీ సౌమ్యకి తోడొస్తే, ఇంకేమి చెప్పను.....?</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
"అత్తా ని గిన్నిస్ బుక్ లో--ఫాస్టెస్ట్ శారీ ఛేంజర్--అని యెక్కించెయ్యచ్చు కదా?" అంటారు ఇద్దరూ!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
(........ఇంకోసారి)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
A K Sastryhttp://www.blogger.com/profile/04173360510978927993noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5490511776219553932.post-49533873414527560452015-06-22T13:17:00.000+05:302015-06-22T13:17:43.392+05:30నేనూ.....నా రాక్షసి-5<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><b>"క్విడ్ ప్రో కో"......అనే....."నీకది, నాకిది"......!</b></span></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
సీ ఐ బీ జేడీ లక్ష్మిన్నారాయణ తను దర్యాప్తు చేసిన కేసుల్లో ఈమధ్య ఈ మాట ప్రవేశ పెడితే, మీడియావాళ్లు అందుకున్నారేమో గానీ, మాకిది యెప్పుడో తెలుసు.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
భోజనానికి కూర్చోగానే, మా ఆవిడ....."ఇవాళ మామిడికాయ పప్పూ, దోసకాయ పచ్చడీ, దొండకాయ కూరా, చారూ పెట్టాను......పెరుగు యెలాగూ వుంది....." అంటుంది. సుష్టుగాలాగించేస్తాను. సరే.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
మర్నాడు......"ఇవాళ ముద్దపప్పూ, బెండకాయ కూరా, పప్పులుసూ, పెరుగూ....నిన్న ఫ్రిజ్ లో పెట్టిన దోసకాయ పచ్చడీ......'మీకు'. 'నాకివాళ'.......పొద్దున్నే మడిగా......కాస్త ఆవకాయా, మాగాయా బయటికి తీసుకున్నాను లెండి....."!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ఆ మర్నాడు......"ఇవాళ గోంగూర పప్పూ, బంగాళ దుంప పోపు వేసిన ఉప్మా కూరా, పచ్చి చారూ, పెరుగూ.....ఇదిగో....'మొన్నటి దోసకాయ' పచ్చడి కొంత మిగిలింది.....అవి 'మీకూ'; 'నాకు' మాగాయా..."!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
(మా ఇంట్లో ఓ పోర్షన్లో, మా తమ్ముడు వుంటాడు.....వాడి పిల్లలు కీర్తీ, శ్రావణీ చిన్నప్పట్నుంచీ మా దగ్గరే పెరుగుతూ, నా భోజనం టైముకి వచ్చేసి, నా గోరుముద్దలు తింటారు....ఇప్పటికీ! ....వాళ్లకు 20; 18 యేళ్లు వచ్చినా!....వాళ్లకి చిన్నప్పట్నుంచీ నన్ను "మయ్యా" అని పిలవడం అలవాటు). </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
మా ఆవిడ......."పప్పులుసూ" (అదే....సాంబారు లాంటిది) అనగానే, ఇద్దరూ....."రాత్రికి మయ్యాకి ఇడ్లీలా దొడ్డా".......? అనేస్తారు.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
మా ఆవిడ......"బంగాళ దుంపల".....అనగానే, ఇద్దరూ....."రాత్రికి మయ్యాకి చపాతీలా దొడ్డా....."? అనేస్తారు!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
పచ్చళ్ల ప్రహసనం లో......"మర్నాడు"......'మా అమ్మ బీరపొట్టు పచ్చడి చేసింది.....వేసుకో మయ్యా' అనీ, "ఆ మర్నాడు", 'మా అమ్మ ఆనపగింజల పచ్చడి చేసింది....వేసుకో మయ్యా'.....అనీ.....తెచ్చిస్తూ వుంటారు!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
(నేను 1985 లో--30 యేళ్ల క్రితమే--రాత్రి భోజనం మానేశాను. లైట్ టిఫిన్ మాత్రమే! అప్పటి నుంచీ కూడా, మా ఆవిడ ప్రతి రోజూ రాత్రి.....ఇడ్లీ, ఉప్మా, దోశ, చపాతీ, పెసరట్లూ, సేమ్యా ఉప్మా, గారెలూ, ఆవడలూ,....ఇలా వెరైటీ మార్చి వెరైటీ.....వడ్డిస్తుంది నాకు! దానికి, యెప్పటికీ మా ఆవిడకి ఋణపడి వుంటాను నేను!)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
(.......మళ్లీ ఇంకోసారి.) </div>
<div>
<br /></div>
</div>
A K Sastryhttp://www.blogger.com/profile/04173360510978927993noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5490511776219553932.post-54670538903989860762014-04-10T23:08:00.001+05:302014-04-10T23:08:39.728+05:30మా కొత్త కాపురం - 4<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><b>నేనూ, నా రాక్షసి</b></span></div>
<br />
ఇంక మేము విజయవాడలో వుండగా దోచుకున్న జీవితకాలానికి సరిపోయే సంపదలు.........<br />
<br />
శ్రీకృష్ణ దేవరాయలు అనే ఆయన (స్టేట్ బ్యాంక్ వుద్యోగి) ఫి సొ (విజయవాడ ఫిలిం సొసైటీ) స్థాపించి, బ్యాంకువాళ్ళందరికీ ఆహ్వానాలు పంపగానే చేరిన మొదటివాళ్లలో ఒకణ్ని నేను.<br />
<br />
ఆ సొసైటీ సౌజన్యంతో, ప్రపంచ ప్రఖ్యాత చలన చిత్రాలు చూసే భాగ్యం కలిగింది. విట్టోరియా డిసికా బైసికిల్ థీవ్స్ నుంచి, ప్రాంతీయ అవార్డు చిత్రాలవరకూ యెన్నో...........ప్రతీ ఆదివారం ఒక్కో థియేటర్లో ప్రదర్శించేవారు.<br />
<br />
సాధ్యమైనంత ముందుగా వెళ్లి, అనేక మంది ప్రముఖ రచయితల్నీ, పాత్రికేయులనీ, దర్శకులనీ, కవి పండితులనీ దగ్గరగా చూసి, వీలైతే వాళ్ల దగ్గరగా కూర్చొని ఆ సినిమాలు చూడడం చక్కటి అనుభవం. వాళ్లని పరిచయం చేసుకోవాలంటే భయం!<br />
<br />
అలా ప్రఖ్యాత రచయితలు డాక్టర్ కొమ్మూరి వేణుగోపాలరావుగారినీ, పురాణం సుబ్రహ్మణ్య శర్మ గారినీ, శ్రీ శ్రీ నీ, బాలచందర్ నీ, అలా చాలామందిని దగ్గరగా చూస్తూ, వాళ్ల వ్యాఖ్యలు వినడం....అదో అదృష్టం.<br />
<br />
సత్యజిత్ రే అపూ ట్రయాలజీ--పథేర్ పాంచలి, అపరజితొ, అపుర్ సంసార్; గోపీ గైన్-బాఘా బైన్ లాంటి అన్నిసినిమాలూ, శ్యాం బెనెగల్, మృణాళ్ సేన్, పుట్టణ్ణ కణగల్, బీ వీ కారంత్, శివరామ్ కారంత్ లాంటి మహామహుల సినిమాలూ, బెంగాలీ, తమిళ, కన్నడ, మళయాళ, ఒరియా, మరాఠీ లాంటి అన్ని భాషల్లోనూ యెన్నొసినిమాలు. <br />
<br />
గోపీ గైన్-బాఘా బైన్ లో "హరీంద్రనాథ్ ఛట్టోపాధ్యాయ" మాంత్రికుడి వేషం, ఆయన డ్యాన్సు చెయ్యడం....కన్నడం లో అమరీష్ పురీ తొలి చిత్రం "కాడు", వంశవృక్ష, సంస్కార, ఆంథోనీ మళయాళ చిత్రం "నిర్మాల్యం"--ఇలా అన్నీ మరిచిపోలేని చిత్రాలే!<br />
<br />
ఇంకా, వేసవికాలం లో ఓపెన్ ఎయిర్ లో అనేక రష్యన్, ఇటాలియన్, జపనీస్....ఇలా అన్ని భాషల చిత్రాలూ-రోజుకి రెండేసి అయినా చూసెయ్యడం, ఒకసారైతే, హనుమంతరాయ గ్రంథాలయం లో (బాక్సులు రాత్రే తిరిగి ఇచ్చెయ్యాలని) మూడు పూర్తి నిడివి రష్యన్ చిత్రాలు.....మధ్య చిన్న విరామాలతో, రాత్రి 3 గంటలవరకూ చూసెయ్యడం--ఇవన్నీ కూడా మరచిపోలేనివే!<br />
<br />
ఇంకో చిత్రమైన విషయం, మృణాళ్ సేన్ దే అనుకుంటా, "మాయాదర్పణ్" అనే చిత్రం, సబ్ టైటిల్సు లేకుండా పుర్తిగా చూడడం! దాంతో అందరూ బంగ్లా భాషలో ఎక్స్పర్ట్ లయిపోయాం! యెలా అంటారా.....కా, కే, కి, లాంటి మాటలకి యేమిటి? యెవరు? యెందుకు? అని అర్థాలు అని తెలిసిపోయి, ఒకళ్లని ఒకళ్లు ఇంక అలాగే పలకరించేసుకుని, నవ్వేసుకునేవాళ్లం. నిజంగా ఆ సినిమా ఓ పనిష్మెంటు.<br />
<br />
ఇంతకీ ఆ మూడు గంటల సినిమాలో దాదాపు ఒకటే సీను.....ఓ అమ్మాయి మాటి మాటికీ హాల్లో సోఫాలని ఓ గుడ్డతో దులిపేస్తూ, తుడిచేస్తూ వుంటుంది......సినిమా పుర్తయి బయటికి వచ్చాక, ప్రఖ్యాతులతో సహా, అందరిలోనూ రిజిస్టరు అయిపోయిన సీను అదే!<br />
<br />
అక్కణ్ణుంచీ, మా ఆవిడ ఇల్లు తుడుస్తున్నా, వంటింట్లో స్టౌ శుభ్రం చేసుకుంటున్నా, "ఓహో! దర్పణం చేస్తున్నావా" అని యేడిపించేవాడిని. ఆ గుడ్డలు మురికి అయిపొతే, నా పాత బనీనో, లుంగీయో ఇచ్చేసి, "ఇంక హేపీగా దర్పణం చేసేసుకో" అనేవాడిని. ఆ తరువాతకూడా, మా పిల్లలూ, ఇప్పుడు మా తమ్ముడి పిల్లలూ కూడా ఆవిడని అలాగే యేడిపించడం అలవాటు చేసేసుకున్నారు! ఆవిడ రాక్షసిలా పడిపోతుంది "మరి శుభ్భరాలు రమ్మంటే యెలా వస్తాయి....నేనుకాబట్టి చేస్తున్నాను లంకంత కొంపని." అంటూ, తడి మోప్ తో తుడిచిన అరగంటవరకూ అన్ని ఫేన్లు (అన్ని కాలాల్లోనూ) వేసేసి (అది త్వరగా ఆరడానికట) యెవ్వరినీ పుర్తిగా ఆరేవరకూ అడుగులు వేయనివ్వదు!<br />
<br />
నేను గవర్నర్ పేట బ్రాంచి లో వుండగా, సేవింగ్స్ కవుంటర్లో వున్నప్పుడు, ఎకవుంట్ తెరవడానికి వచ్చిన ఇంద్రగంటి శ్రీకాంత్ శర్మ గారికీ, ఉషాబాల గారికీ, ఫారాలు ఇచ్చి, పూర్తి చేయించి, వారిని మేనేజరుకి పరిచయం చేసి, (వారికీ నాకూ పరిచయం అల్లా వారి రచనలు మాత్రమే!) పావుగంటలో పాసుబుక్కులు చేతిలో పెట్టాను. అదో గొప్ప అనుభవం. అలగే ఓ ప్రఖ్యాత కార్టూనిస్ట్ కి కూడా. ఆయన స్పెసిమెన్ సిగ్నేచర్ ఇమ్మంటే, కార్టూన్ మీద ఆయన చేసే సంతకమే ఇవ్వడంతో, ఆయన్ని పోల్చుకొని, అడిగితే, ఆయన యెంత సంతొషించాడో! <br />
<br />
ఇంకొంత మరోసారి.<br />
<div>
<br /></div>
</div>
A K Sastryhttp://www.blogger.com/profile/04173360510978927993noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-5490511776219553932.post-37452747134960974722014-04-03T21:31:00.000+05:302014-04-03T21:31:09.164+05:30మా కొత్త కాపురం - 3<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><b>నేనూ, నా రాక్షసి</b></span></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
......దొందూ దొందే అన్నట్టుగా సాగేవి మా వినోద కార్యక్రమాలు.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
టిక్కెట్లు చేతిలో పడగానే, గబగబా బ్యాంకు పని పూర్తిచేసుకొని, ఇంటికి చేరి, హడావుడి పెట్టేసేవాణ్ని".......ఐదు నిమిషాల్లో బయలుదేరాలి, ఊఁ....రెడీ...."అంటూ. "అబ్బ యెక్కడికో చెప్పరూ....తెమలాలి తెమలాలి అంటారు" అంటూ తాపీగా తయారై వచ్చేది. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ఊర్వశి, మేనక, అలంకార్ లాంటి వాటికైతే నడుస్తూనే, గవర్నర్ పేట లో వినోదా, అప్సర, జైహింద్, లక్ష్మీ, నవరంగ్, సూర్యారావుపేటలోని విజయా, లాంటి వాటికైతే రిక్షాకి ముప్పావలా, వన్ టౌన్ శేష్ మహల్, శ్రీనివాస, మారుతీ, సరస్వతీ లాంటి వాటికైతే రూపాయి రిక్షాలో!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
దారిపొడుగునా యేవేవో మాట్లాడుతున్నా, తనకి టెన్షన్....మధ్యమధ్యలో "యెక్కడికండీ" అంటూ. చివరిదాకా యేదేదో చెపుతూ, చివరికి నిజం చెప్పగానే, "హబ్బా! మరి చెప్పరేం?" అంటూ ఆనందం.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
డి కే పట్టమ్మాళ్ కచేరికి అంటూ, నవరంగ్ లో ఇంగ్లీషు సినిమాకి తీసుకెళ్లిపోతే, "చూశారా....నిజమే అనుకొని మంచి చీర కట్టుకొచ్చేశాను" అంటూ గొణుగుళ్లూ.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
తరుచూ సినిమా వాళ్లు కొత్త సినిమా ప్రమోషన్ కోసం వస్తూండేవారు. నాకు మొదటినించీ వాళ్లని చూడాలని పెద్ద ఆసక్తి లేకపోయినా, తనకి మాత్రం దగ్గరనుంచి వాళ్లని చూడడం భలే ఆనందం. అలా జయప్రద, రజనీకాంత్, కమల్ హాసన్, ఎస్ పీ బాలూ, బాలచందర్, నారాయణ రావు, రాజబాబు, రమాప్రభ, జయసుధ, ప్రభ, లాంటి చాలా మందిని ఫిలిం ఛాంబర్ హాలు దగ్గరో, ఎగ్జిబిషన్ లోనో చూసే వాళ్లం. తరవాత సినిమాకి వెళితే, మా వెనక వరసలోనే వాళ్లు కూర్చొని సినిమా చూస్తూండడం......మరీ థ్రిల్లింగ్ అనుభూతి.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ఎగ్జిబిషన్ లో జైంట్ వీల్ యెక్కడం, ముంజేయి అంత పొడుగు పెద్ద కోన్ లలో ఐస్ క్రీములు తినడం, అలాగే గొప్ప గొప్ప వాళ్ల మీటింగుల కి హాజరవ్వడం, ముఖ్యంగా లోక్ నాయక్ జయప్రకాశ్ నారాయణ్, అబ్రహాం టి కోవూర్ లాంటి వాళ్లని దగ్గరగా చూడడం గొప్ప అనుభూతులు. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ఇంక ఇలాంటి కార్యక్రమాలు లేని రోజుల్లో, గాంధీ పార్కు కో, ప్రకాశం బేరేజి కో, కనక దుర్గ గుడికో, గాంధీ హిల్ కో షికార్లు. అప్పట్లో అవన్నీ పెద్ద రణగొణల్లేకుండా ప్రశాంతంగా వుండేవి. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
దుర్గ గుడికైతే, అక్కడివరకూ రిక్షాలో వెళ్లిపోయి, మెట్ల క్రింద ఈప్రక్కా ఆ ప్రక్కా వుండే ఒకటి రెండు దుకాణాల దగ్గర చెప్పులు విడిచేసి, ఓ వాళ్లిచ్చే వెదురుబుట్టలో కొబ్బరకాయీ, పువ్వులూ, హారతి కర్పూరం, అగరొత్తులూ వగైరా కొనుక్కొని, మెట్లెక్కి, వెనుక కోనేట్లో కాళ్లు కడుక్కొని, దుర్గని దర్శించుకొని, తిరిగి శివాలయానికి నడుచుకుంటూ వచ్చే దారిలో చెట్లక్రింద వుండే సిమెంటు సోఫాల్లో కూర్చొని, శివాలయం మీదుగా క్రిందికి మెట్లమీద దిగి వచ్చేసేవాళ్లం. యెక్కడానికి యెన్నో మెట్లు వుండేవి కాదు. దిగడానికి ఇంకా తక్కువ. రాజబాబు ఐతే, తన స్కూటర్ మీద ఘాట్ రోడ్డులో మాకన్నా ముందే పైకెక్కేసేవాడు. ఆ కొండ మీద మేము తప్ప, ఒకటో రెండో జంటలు మాత్రమే వుండేవి. దైవభక్తితో పాటు, సరదాగా గడపడానికి కూడా బాగుండేది. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
అలాగే బ్యారేజీ మీద కొంత దూరం వెళ్లి, కాసేపు అక్కడ గడపడం, గాంధీ హిల్ మీదకి వెళ్లి, మ్యూజియం చూడ్డం, అక్కడ చిన్న రైల్లో కొండ చుట్టు తిరగడం, గాంధీ పార్కు 8 గంటలకి మూసేసేవరకూ వుండి, తరవాత ఇంటికి చేరడం, తరవాత గువ్వా గూడెక్కె, రాజూ మేడెక్కె!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ఇంకొంత మరోసారి.</div>
<br /></div>
A K Sastryhttp://www.blogger.com/profile/04173360510978927993noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-5490511776219553932.post-4394170934017838322014-03-27T21:53:00.000+05:302014-03-27T21:53:51.560+05:30మా కొత్త కాపురం - 2<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><b>నేనూ, నా రాక్షసి</b></span></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
భోజనాలసంగతలా వుంచితే, విజయవాడ జీవితం చాలా బాగుండేది. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
మా గాంధీనగర్ బ్రాంచి లో నాతోపాటు కొత్తగా చేరినవాళ్లు (కొద్దిగా ముందూ వెనకా) మణి అనే అమ్మాయీ, లక్ష్మీనారాయణ, రమణ, సోమయాజులు, కనకరత్నం అనే ఓ అమ్మాయి, ఉదయ శంకర్ అనే ఓ ప్రొబేషనరీ ఆఫీసరు. సీనియర్లు కవుంటర్లు చూసుకుంటూంటే, ఆ ప్రక్క సీట్లలో మమ్మల్ని కూర్చోబెట్టి, పని నేర్చుకునే అవకాశం కలిగించేవారు. సీనియర్ ఆఫీసర్ చౌదరి గారయితే, "ఇది బ్రాంచి కాదు ప్రొబేషనర్స్ ట్రెయినింగ్ కాలేజ్" అంటూ గంటకోసారి బహిరంగంగా గట్టిగా విసుక్కొనేవారు.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ముఖ్య విషయం యేమిటంటే, సినిమా డిస్త్రిబ్యూటర్ ల ఆఫీసులన్నీ గాంధీనగర్ లోనే వుండి, వాళ్ల ఎకవుంట్లన్నీ మా బ్రాంచి లోనే వుండేవి. సినిమావాళ్ల ఎకవుంట్లన్నీ మద్రాసులో మా టి నగర్ బ్రాంచి లో వుండడంతో, రోజూ టీ టీ ల ద్వారా కొన్ని లక్షలు (ఒక్కొక్కళ్లూ 1 నుంచి 5 లక్షలు) రోజూ పంపిస్తూ వుండేవారు. దానికోసం బస్తాలకొద్దీ రకరకాల నోట్లు జమ చేసేవారు. వాళ్లకి చేసిన సర్వీసుకి సంతోషించి, కొత్తగా రిలీజ్ అవుతున్న సినిమాలకి మొదటిరోజు, మొదటి ఆట టిక్కెట్లు ముందే మాకు యెన్ని అడిగితే అన్ని ఇచ్చేసేవారు. దాంతో, ఆ వూళ్లో వున్న ఇతర బ్రాంచీలవాళ్లు కూడా మాకు ఫోన్లు చేసి మరీ రిజర్వు చేసుకొనేవారు. ప్రతీ కొత్త సినిమాకీ 20 నుంచి 30 టిక్కెట్లు వుండేవి మా బ్యాంకు వాళ్లవి. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
గవర్నర్ పేట బ్రాంచిలో ప్రసాద్, రాజబాబు కూడా మా క్లోజ్ ఫ్రెండ్స్. ఇంక సినిమాహాల్లోకి వెళ్లగానే, మారాజబాబు తన పని ప్రారంభించేవాడు. మేం యెవరు చెప్పగానే అన్ని టిక్కెట్లూ యెప్పటికప్పుడు చెపుతూండడంతో, సీట్లు నాలుగోచోటా, ఐదో చోటా, ఇంకొన్ని ఇంకోచోటా, వేరే వేరే వరసల్లో వచ్చేవి. దాంతో, మా పక్క సీట్లవాళ్లని బతిమాలి, సీట్లు మార్పిస్తూ, మా వాళ్లందరినీ ఒకే వరసలో కూర్చోబెట్టే సరికి అరగంట పట్టేది. "ఇంకో అరగంట టైమిస్తే, మీ సత్యనారాయణపురం వాళ్లందరినీ ఒక వరసలోకి చేర్చేగలను" అంటూ కాలరెగరేసేవాడు.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
రెండు మూడు వారాలయ్యేటప్పటికి, మొదటిరోజే యెగబడని వాళ్లకి పాస్ లు పంపించేవారు. ఒక్కో పాస్ మీదా నలుగురు వెళ్లిపోవచ్చు. అలా వెళ్లడానికి వీలు పడని వాళ్లు అవి మళ్లీ మాకు ఇచ్చేసేవారు. మేము మళ్లీ తయార్. (ఇప్పుడు ఇలాంటి వాటిని కూడా లంచాలు అంటారేమో).</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
నాకు అంతకు ముందు సినిమాల మీద అంత వ్యామోహం వుండేదికాదు గానీ, కొత్త వుద్యోగం, కావలసినంతా సమయం, అదే ముఖ్యమైన వినోదం కావడంతో, అందరితోపాటే నేనూ. అందరిలోకీ ముందుగా పెళ్లి చేసుకున్నవాణ్ని నేనే. చెప్పద్దూ, మా ఆవిడకి చిన్నప్పటి నుంచీ ప్రతీ సినిమా చూడడం అలవాటు అని తరవాత తెలిసింది. ఇప్పటికీ పాత సినిమాలలో చెలికత్తెల వరకూ అందరిపేర్లూ చెప్పేస్తుంది. గొంతు అంత బాగుండదుగానీ, పాటలు వరస యేమాత్రం తప్పకుండా పూర్తిగా పాడేస్తుంది. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ఇంకేముంది......దొందూ దొందే అన్నట్టుగా సాగేవి మా వినోద కార్యక్రమాలు.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ఇంకొంత మరోసారి.</div>
<div>
<br /></div>
</div>
A K Sastryhttp://www.blogger.com/profile/04173360510978927993noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5490511776219553932.post-21756120923325963262014-03-19T22:57:00.000+05:302014-03-19T22:57:27.060+05:30మా కొత్త కాపురం<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><b>నేనూ, నా రాక్షసీ......</b></span></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
"పోదురూ బడాయి. అందరూ నిజమనుకోగలరు. ఈ వయసులో కొత్తకాపురం యేమీటీ?" అంటూ ముసిముసిగా బుగ్గలు నొక్కుకొంది నా రాక్షసి.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
"మొన్ననే కదా మన మూడో హనీమూన్ గురించి వ్రాశాను. మరేం ఫర్వాలేదులే. అయినా నేను వ్రాస్తున్నది మన 'అప్పటి' కొత్త కాపురం గురించిలే". అన్నాను.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
"అయినా ఆ శీర్షిక యేమిటీ" అంది కొరకొరా చూస్తూ. 'అదంతేలే' అని నీళ్లు నమిలేశాను. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
అప్పుడెప్పుడో శ్రీశ్రీ ఆరుద్ర గురించి చెప్పినట్టు, 'రాక్షసి' అంటే మా ఆవిడ ఒప్పుకోదు, నా భార్యా 'మణి' అంటే నేనొప్పుకోను. ఈ తగాదా యెవరు తీర్చేను!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
1975 నుంచీ నిత్యనూతనంగా (అంటే యెప్పటికప్పుడు పరగడుపే) సా......గుతున్న మా కొత్తకాపురం సంగతులే వ్రాస్తున్నవి.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
విజయవాడలో తను కాపురానికి వచ్చేసరికి, అవడానికి మా అన్నయ్యా, వదినా తో కలిసే అయినా, వాళ్లు యెక్కువగా వుండేవారు కారు. దాంతో మా 'ప్రత్యేక' కాపురం "గువ్వా గూడెక్కె, రాజూ మేడెక్కె".</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ఉదయం యేదో టిఫిన్ చేసి, వేడివేడి బెడ్ కాఫీతో నిద్రలేపితే, టిఫిన్ తిన్నాక, మరోసారి కాఫీ త్రాగి, 7.45 కల్లా బ్యాంకుకి బయల్దేరి, 8.00 కి నా సీట్లో వుండేవాడిని. మళ్లీ లంచి కి 12.30 కి బయలుదేరి, ఇంట్లో భోజనం చేసి, కాసేపు విశ్రాంతి. మళ్లీ 3.00 కి బ్రాంచి. (అది షిఫ్ట్ బ్రాంచి. సాయంత్రం 5.30 వరకూ వుండేది.)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
అప్పట్లో గ్యాస్ కొత్త. మా యింట్లో "నూతన్" స్టవ్వే. నేను లంచికి ఇంటికి చేరేసరికి, వేడివేడిగా అన్నం, పప్పూ, కూరా, చారూ వడ్డించేది. అందుకోసం నిమిషాలతో సహా ప్లాను వేసుకొనేదనుకుంటా. కంచం లో వడ్డిస్తూ, "ఐదువేళ్లూ దోపెయ్యకండి. వేడి" అంటూ వార్నింగూ. ప్రక్కనే టేబులు ఫ్యాన్ తిరుగుతున్నా, నెమ్మదిగా వూదుకుంటూ నేను పప్పు కలుపుకొని తినేసరికి, తను మజ్జిగలోకి వచ్చేసేది! తనకి అంత వేడి కావాలి మరి! </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
తరవాత గ్యాసూ, కుక్కరూ వచ్చిన తరవాతకూడా, అన్నీ కుక్కర్లోనే పెట్టేసి, వేడి వేడిగా వడ్డించవలసిందే.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
నేను సరదాగా యెలాగైనా తన భోజనం ఆలస్యం అవ్వాలని ప్లాన్లు. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
నేనసలే మితభాషిని. "అన్నం పెట్టు" అనడానికి 'అన్నమెట్టు' ని షార్ట్ కట్ లో ".....మెట్టు" అనీ, "నెయ్యి వెయ్యి" అనడానికి 'నెయ్యెయ్యి' ని "...యెయ్యి" అనీ, "నూనె వెయ్యి" అనడానికి ".......నెయ్యి" అనీ, "కూర వెయ్యి" అనడానికి ".....రెయ్యి" అనీ, "చారొయ్యి" అనడానికి ".....రొయ్యి" అనీ, "పచ్చడెయ్యి" అనడానికి "....డెయ్యి" అనీ, "పులుసొయ్యి" అనడానికి ".....సొయ్యి" అనీ, "మజ్జిగ పొయ్యి" అనడానికి "....గొయ్యి" అనీ, "పెరెగెయ్యి" అనడనికి "......గెయ్యి" అనీ........ఇలా ఒకదానికీ మరోదానికీ చిన్న తేడాలతో కన్ఫ్యూజ్ చేసేవాడిని. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
మొదట్లో తాను కూడా ఎంజాయ్ చేస్తూవుండేది గానీ, రాను రానూ నా కుట్రని కనిపెట్టేసింది. నా వొకాబులరీలో ఎక్స్ పర్ట్ అయిపోయి, తన భోజనం మాత్రం ఒక్కనిమిషం ఆలస్యం కాకుండా చూసుకొంటూనే, నాకు వడ్డించేది. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ఇలాక్కాదు అని, 'నెయ్యి' అని, తను నూనె వడ్డించగానే, "అదేమిటి? నేను నెయ్యి అంటే నువ్వు నూనె వేస్తావేమిటీ" అని క్రాస్ ఎక్జామినేషన్ మొదలెట్టేవాణ్ని. దానికి సమాధానం చెప్పేసరికి కొంత కాల నష్టం. దాంతో, "ఇంక నేను చెప్పను బాబూ" అనేది. చెప్పకపోతే, నేను తినడం మానేస్తాను అని నా మారాం. కొన్నాళ్లు కొనసాగింపు. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ఇంకొన్నాళ్లకి "మీరు తినకపోతే మానెయ్యండి బాబూ, నా అన్నం చల్లారిపోతుంది" అనేదాకా వచ్చించి. నేను తక్కువ తిన్నానా. "చెప్పేవరకూ నిన్నూ తిననివ్వను" అని తన చేయి పట్టేసుకునేవాణ్ని. ఇంక తప్పక నేను ప్రశ్న వెయ్యకముందే తను వ్యాఖ్యానం చెప్పేసి, తను తినెయ్యడం మొదలెట్టింది! ఇంక ఆఖరి అస్త్రం కూడా అయిపోవడంతో నేను పని కానిచ్చేసేవాడిని. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
కానీ, ఓ వార్నింగ్ మాత్రం అప్పుడే ఇచ్చేసింది. "మీరేం వేషాలు వేసినా మనిద్దరం వున్నప్పుడే. మూడో మనిషి ముందు.......జాగ్రత్త!" అని.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
తరవాత మాపిల్లలు పుట్టాక కూడా, ఇప్పటికీ అదే మా మధ్య లక్ష్మణ రేఖ. యెవరిముందయినా సరదాలూ, వేళాకోళాలూ బంద్. ఇంకేం చేస్తాము? యేకొన్ని నిమిషాలో తప్ప, యెప్పుడూ యమ సీరియస్.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ఇప్పుడిప్పుడు, తన పని కొంత తగ్గించుకొనేందుకు పప్పూ కూరా వగైరాలు కొంచెం ముందు వండేసి, అన్నం మాత్రం కుక్కర్లో కరెక్టుగా తినడానికి 20 నిమిషాల ముందు మాత్రమే పడేస్తుంది. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
నేనూ ఓ ట్రిక్ నేర్చుకోక తప్పలేదు. పప్పూ అవీ వేడిగానే వున్నా, వేళ్లు కాలేంత కాకపోవడంతో, అన్నం వడ్డించగానే దానిమీద పప్పు పరిచేసి, చల్లబరిచేసుకుంటాను. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
అలా మా అన్యోన్య భోజనాలు కానిస్తున్నాము.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
..................మరి కొంత మరోసారి.</div>
<br /></div>
A K Sastryhttp://www.blogger.com/profile/04173360510978927993noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-5490511776219553932.post-32278993604735113242014-02-27T21:25:00.000+05:302014-02-27T21:25:13.127+05:30కొన్ని దశాబ్దాల క్రితం........<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><b>తూనికలూ, కొలతలూ వగైరా</b></span></div>
<br />
మా చిన్నప్పుడు మన ప్రభుత్వం అప్పటివారకూ చెలామణిలో వున్న బ్రిటిష్ కొలతలూ అవీ మార్చి, మెట్రిక్ పధ్ధతిని ప్రవేశపెట్టారు. ఆ పధ్దతికి అలవాటు పడడానికి ప్రజలకి చాలా కాలం పట్టింది. రూపాయలు, అణాలు, పైసలు, పోయి నయా పైసలు, రూపాయలు వచ్చినా, ఒకటీ, రండూ, ఐదూ, పదీ పైసల నాణాలు ముద్రించినా, పావలా ని 25 పైసలుగా, అర్థరూపాయిని 50 పైసలుగా, ముద్రించారు. అలాగే, పంపులూ, యేబులాలూ, వీశెలూ పోయి, కిలోలూ, అరకిలోలూ, గ్రాములూ, గిద్దలూ, అవీ పోయి, లీటర్లూ వచ్చాయి. అడుగులూ, గజాలూ, ఫర్లాంగులూ, మైళ్లూ పోయి, మీటర్లూ, కిలో మీటర్లు వచ్చాయి. దాంతో కొన్ని తమాషాలూ జరిగేవి.<br />
<br />
వుదాహరణలు కొన్ని.........<br />
<br />
ధాన్యం, బియ్యం బస్తా అంటే 24 కుంచాలు కొలిచేవారు. మా నాన్నగారు బియ్యం బస్తా ఇంటికి పంపిస్తే, గోనె సంచి పట్టుకెళ్లి పోవాలని బియ్యం మా ఇంటి హాల్లో దిమ్మరించి వెళ్లిపోయేవాడు. అమ్మ నన్ను వెనకింటివాళ్లదగ్గరకి వెళ్లి, కుంచం తెమ్మనేది. (వాళ్లు రైతులు. ధాన్యం కొలవడానికి కుంచం వుండేది వాళ్లింట్లో). నేను కుంచం తెస్తే అమ్మ అవి కొలిచి, బియ్యం జాడీలో నింపేది. 24 కుంచాలూ యెప్పుడూ వచ్చేవి కాదు. ఆఖరు కుంచం లో సగానికి కాస్త పైకే వచ్చేవి. నాన్న రాగానే అమ్మ ఫిర్యాదు--షావుకారు మోసం చేశాడని. షావుకారుని అడిగితే, ధాన్యం కొలిచే కుంచం తో కొలిస్తే అంతే, బియ్యం కుంచంతో కొలుచుకోండి అనేవాడు. వాళ్ల కొట్లో కుంచానికీ, మేము కొలిచే కుంచానికీ షేపులో తేడా వుండేది. కానీ కొలత ఒకటే వుండాలికదా? (ఇలాంటి వాటి నివారణకోసమే ప్రభుత్వం నిర్దిష్ట కొలతలని ప్రవేశపెట్టి మంచిపని చేసింది). నేను కుంచం తెచ్చి అమ్మకి ఇస్తూ, లోపల చింతపండు యేమైనా అంటించారేమో చూసుకో అని జోక్ చేసేవాణ్ణి--ఆలీబాబా 40 దొంగల ప్రభావంతో!<br />
<br />
అలాగే, మధ్యాహ్నం పూట ఓ సైకిలు మీద వెనుక ఓ పెద్ద క్యాన్ పెట్టుకొని, మూతని డబడబలాడిస్తూ శేరూ బేడ పాలెయ్ అంటూ ఒకడు వచ్చేవాడు. (వెన్నతీసేసిన పాలు అలా అమ్మేవారు. పితికిన పాలైతే రేటు దాదాపు రెట్టింపు వుండేది). వాడికి పావలా (25 నయాపైసలు) నాణెం ఇచ్చి, శేరు పాలు పోయించుకుని, తిరిగి 13 పైసలు ఇస్తావా ఛస్తావా అని వాడితో దెబ్బలాడేవాళ్లం. (బేడ అంటే రెండు అణాలు అంటే 12 పైసలే కదా?). వాడు ఛస్తే ఒప్పుకొనే వాడు కాదు. కావాలంటే, రెండు శేర్లు పోసేస్తాను తీసుకోండి అనేవాడు!<br />
<br />
అగ్గిపెట్టె 2 పైసలు వుండేది. అప్పుడు విమ్కో వాడు తన గుర్రపు డెక్క మార్కు అగ్గిపెట్టెని 3 పైసలకి పెంచాడు. దాణ్ని అర్థణా అనే వాళ్లు. అయినా, 5 పైసలు ఇస్తే రెండు అగ్గిపెట్టెలు ఇచ్చేసేవాడు.<br />
<br />
బట్టల దగ్గరకి వస్తే, మా ఆస్థాన టైలరు భూషణం అని వుండేవాడు. అతన్ని యెవరికి యెంత గుడ్డ తీసుకోవాలి అని అడిగి, బట్టల షాపుకి తీసుకెళ్లేవారు నాన్న. వాడు గజాల కొలత చెపితే, కొట్లో మీటర్ల కొలత! మేం చెప్పిన కొలతలని షాపువాడు మీటర్లలోకి మార్చి, మొత్తానికి గుడ్డలు చించి ఇచ్చేవాడు. తీరా భూషణం దగ్గరకి తీసుకెళ్తే, ఈ గుడ్డ సరిపోదండి. ఇంకొంచెం కొనాలి అనేవాడు. షాపువాడు సరిపోతుందన్నాడు, యెలాగోలా కానెచ్చెయ్యి అంటే, సరేలెండి, అవసరమైనచోట సైనుగుడ్డ అతుకులు పెట్టేస్తాను అని ఒప్పుకొనేవాడు. తీరా కుట్టిన బట్టలు ఇంటికి తెచ్చేసరికి, అమ్మ చూడండి యెంత బిగుతుగా కుట్టేశాడో....కనీసం ముప్పాతిక మువ్వీసం గుడ్డ దొబ్బేసి వుంటాడు అనేది! (గజాన్ని నాలుగు భాగాలు చేస్తే, ఒక్కొక్కటీ ఓ పాతిక, ఆ పాతికని 4 భాగాలు చేస్తే, ఒక్కోటీ ఓ వీసం).<br />
<br />
ఇక్కడ నాకో ప్రాక్టికల్ జోక్ గుర్తొచ్చింది. <br />
<br />
ఒకతను టైలరు దగ్గరకు గుడ్డ తీసుకెళ్లి, టోపీ కుట్టమంటే, వాడు టేపుతో కొల్చుకొని, సరే అన్నాడట. తిరిగి వెళ్తూ, ఇంకా గుడ్డ మిగిల్తే వాడు దొబ్బేస్తాడేమో అని ఆలోచించి, మళ్లీ రెండు టోపీలు కుట్టు అన్నాడట. దర్జీ మళ్ళీ గుడ్డ కొలిచి, సరేలే అన్నాడట. ఈ లెఖ్ఖన ఇంకా చాలా మిగలచ్చు అనుకొని, పోనీ 3 టోపీలు కుడతావా? అన్నాడట. దర్జీ ముఖం చిట్లించి, మీరు కుట్టమంటే అలాగే అన్నాట్ట. 4 టోపీలు కుట్టగలవా? అని అడిగితే, మీ ఇష్టమే, కుట్టమంటే కుడతాను అన్నాట్ట. సరే, 5 టోపీలు కుట్టేయి అన్నాడట. దర్జీ, సరే, అంతకన్నా యెక్కువ కుట్టడం మాత్రం నావల్ల కాదు అంటే, సరే అని అప్పటికి తృప్తిగా వెళ్ళాడట. టోపీలు తీసుకోడానికి వస్తే, దర్జీ తన ఐదు వేళ్లకీ ఐదు టోపీలు పెట్టుకొని, చూపించి, నామాట నిలబెట్టుకొన్నాను చూడండి! అన్నాడట. <br />
<br />
ఇప్పటికీ టైలర్లు వాళ్ల గురువూ, వాడి గురువూ నేర్పించినట్టు......ఛాతీ 32.....అంటూ అంగుళాల్లోనే కొలతలు తీసుకుండారు. పొడుగు సరిపోతుందా? ఇంకో అంగుళం పెంచమంటారా? అని అడుగుతూ వుంటారు గమనించండి.<br />
<br />
(మరి కొన్ని మరోసారి)<br />
<div>
<br /></div>
</div>
A K Sastryhttp://www.blogger.com/profile/04173360510978927993noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5490511776219553932.post-75980801645563176852014-01-17T12:48:00.000+05:302014-01-17T12:48:16.395+05:30చిన్నప్పటి జ్ఞాపకాలు<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><b>మళ్లీ చదవాలని వుంది</b></span></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
1960 ప్రాంతాల్లో, ఆంద్రప్రభ సచిత్ర వారపత్రికలో, విద్వాన్ విశ్వం తన మాణిక్యవీణ మీటడం మొదలుపెట్టిన రోజుల్లో అనుకుంటా, "కథ కాని కథ" అని ఓ శీర్షిక మొదలుపెట్టి, పాఠకులని అలాంటివి వ్రాయమని, ప్రచురించేవారు.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
వాటిలో నేను చదివిందీ, ఎప్పటికీ మరిచిపోలేనిది ఒక కథ. (యథాతథంగా వ్రాయలేనుగానీ, నాకు గుర్తున్నట్టు--వ్రాస్తున్నాను)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
"నల్లులని నిర్మూలించడానికి అత్యంత ప్రభావవంతమైన విధానం--కేవలం రూ.5/- లకే--ఫలితం గ్యారంటీ" అని ఓ ప్రకటన చూసి, అది తెప్పించుకుంటే, ఓ పార్సెల్ వచ్చింది. అందులో పెద్ద గోళీ కాయలంత గుండ్లు రెండు ఉన్నాయి. ఒక దానిమీద "ఎ" అనీ, ఇంకోదానిమీద "బి" అనీ వ్రాసి వుంది. వాటితో వచ్చిన కాయితంలో, "నల్లులని చంపే విధానం=ఒక్కో నల్లుని పట్టుకొని, ఎ గుండు మీద వుంచి, బి గుండుతో బలంగా మోదండి" అని, క్రింద షరా: నల్లు చచ్చేలా మోదే బాధ్యత మాత్రం మీదే! అనీ--వ్రాసి వుంది".</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
అదండీ కథ కాని కథ!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ఇంక, ఆ రోజుల్లోనే, పిల్లకోసం "బాలప్రభ" విభాగం నిర్వహించేవారు. అందులో శ్రీ వీ ఎస్ సుక్తాంకర్ వ్రాసిన ఓ పిల్లల నవల అనువాదం "వనసీమలలో....." పేరుతో ప్రచురించారు. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
".......ఇంత వయసువచ్చినా ఇంకా అమ్మా అంటూ యేడుస్తున్నావు</div>
<div style="text-align: justify;">
--సిగ్గులేదా" అంటూ "ముసలి నాయకుడు" హీరోని తిట్టడంతోననుకుంటా నవల మొదలవుతుంది. కథనం మొత్తం ఉత్తమ పురుషలో హీరో చెపుతున్నట్టు సాగడంతో, హీరో పేరు తెలియదు. హీరో స్నేహితులు గోబో, వాళ్ల చెల్లెలు ఫలీనా వగైరాలతో, అడవుల్లో వాళ్లు పడే కష్టాలూ, మూడో చెయ్యి కలిగిన మానవులు సాగించే మారణహోమం, ముసలినాయకుడు ఆపదల్లో వున్నవాళ్లని కాపాడడం, వుచ్చుల్లోనుంచి కూడా సమర్థంగా తప్పించడం లాంటి ఆసక్తికర కథనాలతో నవల వేగంగా చదివించి (మళ్లీ వారం యెప్పుడు వస్తుందా అని అత్యంత ఉత్కంఠతో యెదురు చూసేవాళ్లం!), ఒక తరం కథ పూర్తి చేసి, చివరికి హీరో తలమీద యెగురుతున్న ఈగలు "ఈయనెవరనుకున్నావు? ఇప్పుడు ముసలి నాయకుడు!" అని చెప్పుకుంటూండడంతో ముగుస్తుంది!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ఇంతకీ ఆ హీరో వాళ్లూ--అడవిలో జింకలూ, దుప్పులూ!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ఇలాంటి నవల మళ్లీ ఇప్పటి వరకూ రాలేదు. యెక్కడైనా దొరుకుతుందో లేదో తెలీదు. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
మళ్లీ యెవరైనా ప్రచురిస్తే చదవాలని వుంది. అందరిచేతా చదివించాలని వుంది!</div>
</div>
A K Sastryhttp://www.blogger.com/profile/04173360510978927993noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5490511776219553932.post-57210201098296888382012-07-28T17:21:00.002+05:302012-07-28T17:26:01.449+05:30నా సోది...........<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white;"><span style="font-size: large;"><b>.........మళ్లీ మొదలు!</b></span></span></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
(ఇక్కడ వ్రాస్తున్న నిజాలు.......వూరికే మీకందరికీ తెలియజెప్పడానికే గానీ, యెవరినీ కించపరచడానికో, తప్పు పట్టడానికో మాత్రం కాదు. కొన్ని కొన్ని సంఘటనలు అలా...అలా..జరిగిపోతూ వుంటాయంతే! దాన్నే "లలాట లిఖితం" అంటారేమో! అందుకే నేను యెవరినీ యెప్పుడూ నిందించను.) </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
చాలా కాలం అయిపోయింది టపాలు వ్రాసి. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
యెందుకంటే......, చావుతప్పి, కన్ను కాదుగానీ, కాలు లొట్టపోయి మళ్లీ మా వూరు చేరాను మొన్ననే. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
వెధవది......అలవాటైన ప్రాణం కదా.........వూరుకోదు. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ఒకడు తెలంగాణా గురించి వాపోతాడు, ఇంకొకడు జగన్ నీ వాళ్లని వుతికి ఆరేస్తూంటాడు. ఇంకొకావిడ ఒకే వంటని యెన్ని రకలుగా చెయ్యొచ్చో, మన ముఖరవిందాన్ని యెలా చక్కబరచుకోవచ్చో వ్రాసేస్తూ వుంటుంది. ఇంకొకావిడ కణిక వ్యవస్థని దుయ్యబడుతూ వుంటుంది. ఒకాయన సినిమాలగురించీ, గాసిప్ ల గురించీ వ్రాస్తే మరొకాయన అమెరికా వగైరాలగురించీ, ఇంకొకాయన భార్య చీరలని లాండ్రీకి వెయ్యడం గురించి.........ఇలా యెవరి వ్యసనం వారిది!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
నా వ్యసనం ప్రకారం ఇవాళ వ్రాస్తున్నది, 2000వ సంవత్సరం వరకూ అలాంటి వూరు ఒకటి వుంది అని కూడా తెలియని "రాయ దుర్గం" గురించి. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
2000వ సంవత్సరంలో, మా బ్యాంకు "పోలసీ" (దీనికి తగ్గ తెలుగు మాట నాకు తట్టడంలేదు--ఇంకా, అంతకు కొన్నేళ్ల ముందు, మేము మా యూనియన్ తరఫున "ఫలనా విషయంలో మీ పోలసీ యేమిటి?" అనడిగితే, "యే పోలసీ లేకపోవడమే మా పోలసీ" అని చమత్కరించేవాళ్లు మా వున్నతాధికారులు!) ప్రకారం, నేను పని చేస్తున్న మావూరు నుంచి రెండు మూడు జిల్లాలు దాటించి, కర్నూలు జిల్లాకి బదిలీ చేశారు. జిల్లా కర్నూలే గానీ, ఆ జోనల్ కార్యాలయం పరిధి మహబూబ్ నగర్, కర్నూలు, అనంతపురం <span style="background-color: white;">జిల్లాలూ,</span><span style="background-color: white;"> కర్నాటకలో కొంతభాగం వరకూ వుందిట! </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
నా అదృష్టం కొద్దీ నాకు మహబూబ్ నగర్ బ్రాంచి లో వేశారు--అక్కడి మేనేజరు పాపం "కంప్యూటర్లు ప్రారంభించడానికి, సాయంత్రం వాటిని ఆపడానికి తెలిసివున్నవాళ్లు మా బ్రాంచిలో లేకపోవడం తో చాలా ఇబ్బందిగా వుంది. అవి తెలిసున్నవాళ్లని పంపించండి మహాప్రభో!" అని కొన్నాళ్లుగా మొరపెట్టుకొంటుంటే, ఆ పనికి నేను తగినవాణ్నని నన్ను పంపించారు. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ఆ వూరి గొప్పతనం యేమిటంటే, అక్కడ పనిచేసే 90% వుద్యోగులు (ప్రభుత్వ, బ్యాంకు, ఇతర) హైదరాబాదు నుంచి ఉదయాన్నే "తుంగభద్ర" ఎక్స్ ప్రెస్ లో వచ్చి, డ్యూటీలు చేసుకొని, మళ్లీ సాయంత్రం అదే తుంగభద్ర ఎక్స్ ప్రెస్ లో హైదరాబాదు చేరతారు!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
నేను నా భార్యతోసహా అక్కడే కాపురం పెట్టడంతో, ఆఫీసు భారం (కంప్యూటర్లకి సంబంధించినంతవరకూ) నామీదే పెట్టేసేవారు. ఇంకా నా సహజ గుణాలైన ఆలోచించడం, వ్రాయడం, మొదలైనవాటిని కూడా అందరూ వుపయోగించుకొనేవారు. రోజులు బాగానే గడిచి పోయాయి.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ఓ యేడాది గడిచేటప్పటికి, మా మేనేజరుకి ప్రమోషన్ వచ్చి, హైదరాబాదు బదిలీ చేశారు. ఆ లోపల మా అమ్మాయి పెళ్లి కుదిరి, పనులన్నీ పూర్తవడానికి వీలుగా ఓ నెల్లాళ్లు సెలవు మంజూరు చేయించుకొని వచ్చేశాను నేను.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
నేను మళ్లీ తిరిగి డ్యూటిలో చేరడానికి వెళ్లేసరికి, కొత్త మేనేజరుగా వచ్చినాయన, "ఠాట్! ఇంత సీనియర్ని, ఇంత జీతం ఇచ్చి, అన్నేసిరోజులు సెలవుల్లో పంపించి, నేను భరించలేను......." అంటూ కర్నూలులో వున్న జోనల్ ఆఫీసులోని డెప్యుటీ జనరల్ మేనేజరు (ఆయన కూడా కొత్తగానే వచ్చాడు!) చెవినిల్లు కట్టుకొని పోరి, నాకు బదిలీ వుత్తర్వులని రప్పించి, నేను డ్యూటీకి రాకముందే నన్ను "రిలీవు" చేసినట్టు నోటీసుబోర్డులో తగిలించేశాడు. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
అంతవరకూ వాడి మొహం నేనూ, నా మొహం వాడూ చూసుకొని యెరగం! ఇవన్నీ నిబంధనలకి వ్యతిరేకం అయినా, అలాంటివాడిదగ్గర పనిచెయ్యడం అంత బుధ్ధి తక్కువ ఇంకేమీ వుండదు అనుకొని, జోనల్ ఆఫీసుకి వెళ్లిపోయాను......బదిలీ వుత్తర్వు కాపీలతో.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
...........మిగతా మరోసారి.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>A K Sastryhttp://www.blogger.com/profile/04173360510978927993noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-5490511776219553932.post-58913976206296930232012-05-17T13:41:00.004+05:302012-05-17T13:41:57.925+05:30నాకు నచ్చే.....2<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><b>......నమ్మ బంగళూరు</b></span></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
తరవాత నేరుగా బన్నేర్ ఘట్టాకి ప్రయాణం. సమయం సరిగ్గా పది అయ్యేటప్పటికి ఇన్నర్ రింగురోడ్డు నుంచి ఔటర్ రింగ్ రోడ్డుకి వెళ్లే జంక్షన్లో, పెద్ద ట్రాఫిక్ జామ్. ఆఫీసులకి వెళ్లేవాళ్ల బైక్ లూ, కార్లూ, సాఫ్ట్ వేర్ కంపెనీల బస్సులూ......45 నిమిషాలు పైగా పట్టింది. (ఇదంతా, రాజరాజేశ్వరి గుడికి వెళ్లకముందే అనుకుంటా).</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ఆగుళ్లో ఇంకో గోపురం నిర్మాణం జరుగుతోంది. బంగారు నందులూ వగైరా మామూలే. దర్శనం త్వరగానే అయ్యింది.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
అక్కణ్నించి బన్నేర్ ఘట్టా "బయొలాజికల్ పార్కు"కి. (దాన్నే నేషనల్ పార్క్ అనికూడా అంటున్నారు). </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
అక్కడికి చేరాక, "సఫారీ"తో సహా పార్క్ దర్శనానికి 230 రూపాయలో యెంతో టికెట్. 'సీ'నియర్ పౌరులకి కొంత కన్సెషన్. 5 సంవత్సరాల లోపు పిల్లలకే టిక్కెట్ లేదు. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
సఫారీ బాగానే జరిగింది. (అందరికీ కావలసిన నీళ్ల సీసాలూ, బిస్కెట్లూ, డ్రింకు సీసాలూ, బ్రెడ్, జామ్ వగైరాలు మా కోడలు--సెక్యూరిటీవాళ్లని బ్రతిమాలి, బయటికి వెళ్లి తెచ్చింది.)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
మొదట్లో "బైసన్"లూ, తరవాత అనేక 'యెలుగుబంట్లూ', జింకలూ, సాంబార్లూ, నీల్గాయ్ లూ, నెమళ్లూ--తరవాత 'పులులూ'; ఆ తరవాత 'సిం హాలూ'--ఇలా అన్నీ వాటి వాటి ప్రకృతిసిధ్ధ ఆవాసాల్లో! </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
(ఇదివరకు పార్క్ గేటు వరకూ వాహనాలని అనుమతించేవారు. గేటు ప్రక్కనే టిక్కెట్ బుకింగ్ లు వుండేవి. ఆ చుట్టూ అనేక తినుబండారాల దుకాణాలూ, పిల్లల ఆటవస్తువులు అమ్మేవాళ్లూ, జంతువుల ఫోటోలు అమ్ముకునేవాళ్లూ వగైరాలతో సందడిగా వుండేది. ఇప్పుడు పార్కింగ్ ని ఒకటిన్నరకిలోల దూరంలో యేర్పాటు చేశారు. దుకాణాలున్న ప్రదేశం నుంచి పార్క్ గేటు వరకూ "శూన్య ప్రదేశం". టిక్కెట్టు చూపించి పార్కులోకి వెళితేగానీ, అక్కడెక్కడోగానీ....... "టాయిలెట్లు" లేవు! ఇదంతా "అభివృధ్ధి" అందామా?)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
అలాగే, ఇదివరకు సఫారీలో "సిం హాల" డెన్ దగ్గరికి బస్సు తీసుకెళ్లి, ఆ ముందరి పూల్ లో ఆడ సిం హాలు స్నానం చేస్తూండగా, మగ సిం హం "రాజసం" వుట్టిపడుతూండగా డెన్ ముందు కూర్చొని వుండడం చూశాము.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
దారిలో, పెద్దపులులు రోడ్డు దాటుతూ, బస్సుని చూడగానే చుట్టుముట్టి, ముందరికాళ్లతో బస్సు పైకెక్కడానికి చేసే ప్రయత్నాలు చూశాము. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ఇప్పుడవేమీ లేవు. ఆఖరుగా ఓ పెద్దపులి తన బోనులో ఆకలిగా ఇటూ అటూ తిరుగడం కాసేపు చూసి, ఫోటోలు తీసుకొని (కెమేరాలకి వేరే టిక్కెట్లు!) తిరిగి రావాల్సి వచ్చింది. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
తీరా పార్కు కి చేరాక, ఒక్క పదిహేను నిమిషాలే సమయం వుండడంతో, పార్క్ లో అందరూ అవశిష్టాలు తీర్చుకొనేసరికే, పుణ్యకాలం కాస్తా కుక్కెత్తుకెళ్లిపోయింది! </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
.........మిగతా మరోసారి</div>A K Sastryhttp://www.blogger.com/profile/04173360510978927993noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5490511776219553932.post-14363095182399801382012-04-29T20:48:00.001+05:302012-04-29T20:48:34.137+05:30నాకు నచ్చే.....<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><b>......నమ్మ బెంగళూరు</b></span></div>
<br />
<blockquote class="tr_bq">
బెంగళూరు వాతావరణమంటే నాకిష్టం. </blockquote>
<br />
<div style="text-align: justify;">
ఇప్పుడిప్పుడు 'నమ్మ మెట్రో' వగైరా పేర్లతో చెట్లు నరికేసి, బయటికి వస్తే నెత్తీ అవీ, అన్నీ మాడేలా తయారయ్యిందిగానీ (అక్కడికీ పర్యావరణ ప్రేమికులు ధరణాలూ అవీచేసి లాఠీ దెబ్బలు తినడం, కోర్టులకెక్కడం, కోర్టులు అధికారులకి మొట్టికాయలు వెయ్యడం లాంటివీ, వందేళ్ల వయసు చెట్లని కూకటివేళ్లతో పెకలించి వేరే చోట్ల నాటడం లాంటివి జరుగుతున్నాయిగానీ, పెద్ద ప్రభావం వుండటం లేదు!), లేకపోతే స్వర్గానికి బెత్తెడు దూరమే! మన హైదరాబాదు, విజయవాడ, గుంటూరు, విశాఖ వగైరాలతో పోలిస్తే మాత్రం లక్ష రెట్ల బెటరు! అందుకే నాకిష్టం.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
మొన్న మళ్లీ ఓ పదిరోజులు బెంగళూరు వెళ్లి వచ్చాము......మా అబ్బాయి మార్తహళ్లి లో కొనుక్కున్న అపార్ట్మెంట్ గృహ ప్రవేశం చేయించడానికి.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ఈసారి మాతో వచ్చిన, ఇంతవరకూ బెంగళూరు చూడని వాళ్లకోసం, కేటీడీసీ వాళ్ల "న్యూ బెంగళూరు" ప్యాకేజీలో తీసుకెళ్లాను. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
మొట్టమొదట, "ఇస్కాన్" టెంపుల్. ఒకప్పుడు దివ్యప్రభతో, ఇసకేస్తే రాలని జనంతో కిటకిటలాడే "దేవాలయం". (ఇదివరకటి నా టపా చదివి వుంటే, అక్కడ నూట యెనిమిదో యెన్నో--నీళ్ల మధ్య గుండ్రని తిన్నెలూ, వాటిమీదనుంచి--బలవంతపు బ్రాహ్మణార్ధంగా, హరేరామ, హరేరామ, రామ రామ హరే హరే; హరే కృష్ణ, హరే కృష్ణ, కృష్ణ కృష్ణ హరే హరే అంటూ అందరినీ అరిపించడం (నేను హరే అల్లా; హరే యేసు అనడం) వగైరాలు గుర్తుండే వుంటాయి.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ఇప్పుడవేవీ లేవు. క్యూలు ఖాళీ, కేంటీన్లు ఖాళీ, గుడి ఖాళీ--ఒక్క కేటీడీసీ టూరిస్టులు తప్ప, అక్కడ భక్తిపారవశ్యాన్ని సూచించే వింత డ్యాన్సులు చేసే "భక్తులు" తప్ప, యెవరూ లేరు! </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ప్రసాదం మాత్రం వేడివేడిగా, రుచిగా వుంది. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ఇంక అక్కడ చిన్న చిన్న కృష్ణుడి విగ్రహాలూ, ఫోటోలూ, పూసలదండలూ, వెండీ వగైరా కుందులూ, అనేక చేతి వుత్పత్తులూ--మామూలుగానే రేట్లు వందల్లో! (నేనే వాటికి అధికారినైతే, యేమాత్రం కక్కుర్తిలేకుండా అందరికీ వుచితంగా పంచిపెట్టించేవాణ్ని! అదేమీ బీదవాళ్లు కట్టిన గుడి కాదుకదా? పైగా వాళ్లు అక్కడ వ్యాపారం చెయ్యనఖ్ఖరలేదుకదా?)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
(అక్కడే బ్రేక్ ఫాస్ట్. మాకు టైములేక పార్సెల్ చేయించుకున్నాము.)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
యేదీ శాశ్వతం కాదు అన్నదానికి నిలువెత్తు సాక్ష్యంగా మిగిలిందీ గుడి!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
తరవాత 1970 ల్లో కట్టిన--యేక శిలా హనుమాన్ విగ్రహం వుండే గుడీ, రాజరాజేశ్వరి (మధుర మీనాక్షి కాపీ) గుడీ. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
.........మిగతా మరోసారి</div>
</div>A K Sastryhttp://www.blogger.com/profile/04173360510978927993noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-5490511776219553932.post-44672961807304616812012-03-12T21:27:00.000+05:302012-03-12T21:27:53.647+05:30పైవాడు.....<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<br />
......కోరితే<br />
<br />
మొన్నీమధ్య, మావాడు (సన్నిహిత బంధువు) తో "ఛాట్" చేస్తూ, "ఇన్షా అల్లా" అని యేదో వ్రాశాను. దానికి వాడు "బాబాయ్! మతం మార్చావా? యెప్పుడూ?" అని క్రొశ్నించాడు. వెంటనే నేను, "అసలు పై వాడనేవాడొకడు వుండేడిస్తే, మనం యేపేరుతో పిలిచినా పలక్క ఛస్తాడా? ఈ మాత్రానికి మతాలూ, మార్పిళ్లూ యెందుకు?" అనగానే, అటునుంచి....అహ్హహ్హహ్హ!<br />
<br />
నిజంగా, ఉర్దూలో ఆమాట నాకు చాలాబాగా నచ్చుతుంది. మిగిలినభాషల్లో అలాంటి "సంక్షిప్త" మహార్థాలిచ్చే మాటలు లేవు. ఇంగ్లీషులో బై గాడ్స్ గ్రేస్ అనీ, తెలుగులో దేవుడు మేలు చేస్తే అనీ, హిందీలో అగర్ భగవాన్ చాహే.....ఇలా యెన్ని వున్నా, ....."దేవుడు కోరితే", "దేవుడు అనుమతిస్తే", "పైవాడి శెలవైతే".....లాంటి అర్థాలు చెప్పే ఈ మాటకి సాటి అయినది లేదు!<br />
<br />
అందుకే......"ఇన్షా అల్లా!"<br />
<br />
</div>A K Sastryhttp://www.blogger.com/profile/04173360510978927993noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-5490511776219553932.post-86114293570940075242012-03-03T20:47:00.001+05:302012-03-03T20:53:57.948+05:30నా గురించి........<div style="text-align: center;"><span style="font-size: large;"><b>మరో.......సింహావలోకనం - 2</b></span></div><br />
<br />
<div style="text-align: justify;">మరి సాధించిందేమిటి? అంటే.....</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">నా వొక్కడి గొప్ప అని చెప్పనుగానీ, కొంతమంచి జరిగింది. ముఖ్యంగా నాలుగు విషయాల్లో.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"></div><ul><li>రైల్వేల విషయంలో, విజిలెన్స్ దర్యాప్తులు జరిగి, కొన్ని చర్యలు తీసుకొన్నారు. ముఖ్యంగా రిజర్వేషన్ల విషయంలో, తత్కాల్ విషయంలో కొంత సంస్కరించారు. (ఇప్పుడు మళ్లీ "నాలుగు నెలల" ముందే రిజర్వేషన్ అంటున్నారు. అది అంత అవసరం అనిపించడం లేదు నాకు).</li>
</ul><br />
<div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"></div><ul><li>తి తి దే వారు కూడా దర్యాప్తులూ అవీ జరిపి, కొన్ని సంస్కరణలు తెచ్చారు. ముఖ్యంగా అప్పటి ఈవో ఐ వై ఆర్ కృష్ణారావు గారు, సేవా టిక్కెట్ల విషయంలో, ప్రత్యేక దర్శనాల విషయంలో, క్యూలైన్ల విషయంలో కొంత సౌకర్యం కల్పించారు. భక్తి ఛానెల్ ని సంస్కరించారు. </li>
</ul><br />
<div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"></div><ul><li>మన తెలుగు విషయంలో, ఈనాడు వారు కొంత మారారు/మార్చారు. ఇంకా చాలా చోట్ల తెలుగులో కొంత అభివృధ్ధి జరిగింది.</li>
</ul><br />
<div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"></div><ul><li>ఆర్ బీ ఐ వారు కొన్ని చర్యలు తీసుకున్నారు. మొన్ననే, ముథూట్, మణప్పురం లాంటి సంస్థల విషయంలో కొన్ని చర్యలకి శ్రీకారం చుట్టారు.</li>
</ul><br />
<div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">ముఖ్యమైనవి ఇవి. చిన్నచిన్నవాటి గురించి వ్రాయడం లేదు.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">ఈ విషయాల్లో నాతో యేకీభవించినవారికీ, ఆ టపాలు తగినవారి దృష్టికి తీసుకెళ్లినవాళ్లకీ, చర్యలు తీసుకొనే భాగ్యం కలిగించినవారికీ మా మనః పూర్వక కృతజ్ఞతలు.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">ఇలాగే కొనసాగాలని నా ఆకాంక్ష.</div>A K Sastryhttp://www.blogger.com/profile/04173360510978927993noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5490511776219553932.post-11398784316391522702012-02-26T20:25:00.000+05:302012-02-26T20:25:36.038+05:30నా గురించి........<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<br />
<div style="text-align: center;"><span style="font-size: large;"><b>మరో......."సింహావలోకనం"</b></span></div><br />
<div style="text-align: justify;">"బ్లాగులోకం" లో "బిగ్ బ్యాంగ్" యెప్పుడు జరిగిందో నాకు తెలీదుగానీ, అప్పట్లో యేర్పడ్డ ఓ "వూర్ట్" మేఘం లో ఓ చిన్న "కాస్మిక్" ధూళి రేణువుగా, "ఏ సిటిజెన్ అఫ్ ది వరల్డ్" అని బ్లాగు ప్రారంభించి, "తెంగ్లిష్" లో "సింహావలోకనం" అనే శీర్షికతో ఓ టపా వ్రాశాను--2007 మే లో. (తరవాత తెలుగు బ్లాగుల గురించి తెలుసుకొని, దాన్ని "ఓ ప్రపంచ పౌరుడు" గా మార్చాను. అందుకేనేమో--నా మొదటి టపా ఇప్పుడు కనపడడం లేదు.)</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">ఇప్పుడు, ఓ నాలుగేళ్లు పూర్తయ్యాక, ఐదో యేట మరో "సింహావలోకనం". </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">అనేక "సామాజిక" లు వచ్చాయి. కానీ వాటివల్ల యెవరికీ యే మేలూ జరగడంలేదు. పైగా కీడు జరిగిన దాఖలాలున్నాయి. ఒకాయన ఇన్సూరెన్స్ క్లెయిమ్ తిరస్కరింపబడడం, ఇంకొకాయన మంత్రి పదవి వూడినంత పని అవడం, ఇంకొకరెవరో తమ పేరున ట్వీట్లు వగైరా నిర్వహిస్తున్నారని వాపోయే వాళ్ల అభియోగాలు--ఇవన్నీ వింటూనే వున్నాము కదా?</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">ఈ నాలుగేళ్లుగా, నేను అనేక బ్లాగులని వ్రాస్తూ, ఒక్కో విషయం మీదా ఒక్కోటపా ప్రచురిస్తూ, నా ప్రస్థానం సాగిస్తున్నాను. ఈ మార్గంలో, అనేక భూషణ, దూషణ, తిరస్కారాలు యెదుర్కొన్నాను. అయినా, "ఐ లవ్ బ్లాగింగ్!"</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">బ్లాగింగ్ ఒక్కటే ఆరోగ్యకరమైన విధానం. "నా బ్లాగు, నా య్హిష్టం" అని వ్రాసుకోవచ్చు. మీ అభిప్రాయాలని జనులందరికీ (చదివేవాళ్లకు మాత్రమే) ప్రకటించవచ్చు. మనకెలాగూ వాక్ స్వాతంత్ర్యం మన రాజ్యాంగమే ఇచ్చేసింది! </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">కానీ కొందరు "వెధవ" మంత్రులు, అంతర్జాలం మీదా నియంత్రణ విధించాలని వాదిస్తున్నారు. (మంత్రి వెధవలు అనకూడదు!) కానీ, మొత్తం దేశవ్యాప్తంగా కంప్యూటర్లనీ, ఐ పీ లనీ వగైరాలని నిషేధిస్తే తప్ప, ఆ నియంత్రణ వీరికి సాధ్యమా?</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">సరే, పోనివ్వండి. ఆ గొడవలు పెద్దవాళ్లు చూసుకుంటారు. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">నాకు స్వతహాగా అనేక విషయాలు నచ్చవు. సహజత్వానికి భిన్నంగా వుండేవి, వుండవలసిన విధంగా వుండనివి, కొంచెం యెక్కువగా వుంటున్నవి......ఇలా.....పర్ ఫెక్షనిస్ట్ అంటారే, అలా అన్నమాట. (సహజత్వం, వుండవలసిన.....లాంటివేమిటో అడగద్దు.) </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">అలాంటి వాటిని నా టపాల్లో యెత్తి చూపుతూ వుంటాను. కొంచెం ఘాటుగానే వ్రాశాను. నా కోపాన్ని ప్రదర్శించడం లో యేమాత్రం సందేహించలేదు. నా పేరు "కచ్చశ్రీ" గా మార్చుకోమన్నవాళ్లు కూడా వున్నారు. అయినా, నా పంథా మార్చుకోలేదు.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">అప్పటికింకా "కొలవెరి" అనే పదం నాకు తెలీదు గానీ, ఇప్పుడు చెప్పగలను--నాకు కొలవెరి వుందికాబట్టే నా టపాలు అలా వుంటాయి అని!</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">నా టపాలవల్ల (నా వొక్కడివల్లే అని చెప్పను) కొన్ని మార్పులు వచ్చాయి. ఇంకా వస్తున్నాయి. ఆయనెవరో చెప్పినట్టు, యే ఒక్కరి ఆలోచన కొంచెం మారినా, నా ఆశయం నెరవేరినట్టే.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">నాకు ఆశ్చర్యకరమైన విషయం యేమిటంటే, నేను యెన్ని టపాలు వ్రాసినా, "అక్కడ కామా లేదు, అక్కడ ఫుల్ స్టాప్ మరిచారు, మన "వు"చ్చారణ అనకూడదు, "వు"దాహరణ అన కూడదు....." లాంటి వ్యాఖ్యలు వస్తాయి తప్పితే, నేను వ్రాసిన "విషయాల" గురించి, ధైర్యంగా, యేకీభవిస్తూనో, ఖండిస్తూనో--ఒక్క.....ఒకే ఒక్క....వ్యాఖ్య.....ఇప్పటివరకూ రాలేదు!</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">ఈ విషయంలో, నా టపాలమీద వచ్చిన వ్యాఖ్యలకి ప్రతి వ్యాఖ్యగా అనేక సార్లు వ్రాయడం, ఒక్కోసారి టపాల్లోనే వ్రాయడం కూడా జరిగింది. అనేకమందితో వాదప్రతివాదనలు సాగించడం కుడా జరిగింది. </div><div style="text-align: justify;"> </div><div style="text-align: justify;">.........మిగతా మరోసారి</div><br />
</div>A K Sastryhttp://www.blogger.com/profile/04173360510978927993noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5490511776219553932.post-51293766009015427502012-01-27T13:03:00.000+05:302012-01-27T13:03:53.056+05:30బ్లాగుసోదరులకి విజ్ఞప్తి<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<br />
<div style="text-align: center;"><span style="font-size: large;"><b>నా క్రొత్త బ్లాగు</b></span></div><br />
<div style="text-align: justify;">నా "కృష్ణశ్రీ" బ్లాగుని రెండుగా భాగించి, "కృష్ణశ్రీ స్వగతాలు" కొనసాగిస్తూ, రెండోదానికి "కృష్ణశ్రీ విసుర్లు" అని పేరు పెట్టాను. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">కానీ, మన "సంకలినుల్లో" అది కనిపించడం లేదు. వాటికి లింకు పెట్టుకొనే వోపిక లేదు నాకు.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">అందుకే, దయచేసి, ఈ క్రింది లింకు తెరిచి, నా టపాలు చదువుతారని ఆశిస్తూ, </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><a href="http://krishnasreevisurlu.blogspot.com/2012/01/blog-post.html">http://krishnasreevisurlu.blogspot.com/2012/01/blog-post.html</a></div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div>మీ<br />
<br />
కృష్ణశ్రీ<br />
</div>A K Sastryhttp://www.blogger.com/profile/04173360510978927993noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-5490511776219553932.post-77701919753085033962012-01-21T13:42:00.001+05:302012-01-21T13:43:57.673+05:30శతజయంతీ వగైరా......<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<br />
<div style="text-align: center;"><span style="font-size: large;"><b>......కార్యక్రమాలు</b></span></div><br />
<div style="text-align: justify;">ప్రసక్తి వచ్చిందికాబట్టి, మా నాన్నగారి శతజయంతి ఉత్సవాలూ, నా షష్టిపూర్తీ, మా అమ్మగారి సహస్రచంద్ర దర్శనం కార్యక్రమాల గురించి మా అబ్బాయీ, కోడలూ ఈనాడు పత్రికలో ఇచ్చిన ప్రకటన ప్రచురిస్తున్నాను. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
<div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;">12-12-2011 (<span style="font-family: Gautami;">సోమవారం</span>) <span style="font-family: Gautami;">న</span> <span style="font-family: Gautami;">మా</span> <span style="font-family: Gautami;">తాతగారు</span> <span style="font-family: Gautami;">కీ</span>.<span style="font-family: Gautami;">శే</span>. <span style="font-family: Gautami;">అమ్మనమంచి</span> <span style="font-family: Gautami;">నరసింహ</span> <span style="font-family: Gautami;">మూర్తిగారి</span> <span style="font-family: Gautami;">శతజయంతి</span>.</div><div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><span style="font-family: Gautami;">సంవత్సరమంతా</span>, <span style="font-family: Gautami;">ఆయన</span> <u><span style="font-family: Gautami;">శతజయంతి</span> </u><u><span style="font-family: Gautami;">కార్యక్రమాలు</span></u> <span style="font-family: Gautami;">నిర్వహిస్తూ</span>, 12-12-2012 (<span style="font-family: Gautami;">బుధవారం</span>) <span style="font-family: Gautami;">న</span> ‘<u><span style="font-family: Gautami;">సమాపనోత్సవాలు</span></u>’</div><div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><span style="font-family: Gautami;">నిర్వహించాలని</span> <span style="font-family: Gautami;">సంకల్పం</span>.</div><div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><br />
</div><div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><span style="font-family: Gautami;">వాటితోపాటు</span>, <span style="font-family: Gautami;">మా</span> <span style="font-family: Gautami;">మామ్మగారు</span> <span style="font-family: Gautami;">శ్రీమతి</span> <span style="font-family: Gautami;">అమ్మనమంచి</span> <span style="font-family: Gautami;">లక్ష్మీ</span> <span style="font-family: Gautami;">కాంతం</span> (<span style="font-family: Gautami;">నరసింహ</span> <span style="font-family: Gautami;">మూర్తిగారి</span> <span style="font-family: Gautami;">భార్య</span>)</div><div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;">“<span style="font-family: Gautami;">సహస్రచంద్ర</span> <span style="font-family: Gautami;">దర్శనోత్సవం</span>”, </div><div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Gautami;">మా</span> <span style="font-family: Gautami;">నాన్నగారు</span> <span style="font-family: Gautami;">అమ్మనమంచి</span> <span style="font-family: Gautami;">కృష్ణ</span> <span style="font-family: Gautami;">శాస్త్రి</span> (<span style="font-family: Gautami;">విశ్రాంత</span> <span style="font-family: Gautami;">ఆంధ్రా</span> <span style="font-family: Gautami;">బ్యాంక్</span> <span style="font-family: Gautami;">అధికారి</span>)</span></b></div><div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">“<span style="font-family: Gautami;">షష్టిపూర్తి</span> <span style="font-family: Gautami;">మహోత్సవం</span>” </span></b></div><div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><span style="font-family: Gautami;">వరసగా</span> <span style="font-family: Gautami;">మూడురోజులలో</span> <span style="font-family: Gautami;">నిర్వహించాలని</span> <span style="font-family: Gautami;">సంకల్పించాము</span>.</div><div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><br />
</div><div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><span style="font-family: Gautami;">ఆ</span> <span style="font-family: Gautami;">ఉత్సవాలకి</span> <span style="font-family: Gautami;">మా</span> <span style="font-family: Gautami;">తాతగారి</span> </div><div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><span style="font-family: Gautami;">మిత్రులూ</span>, <span style="font-family: Gautami;">సహోద్యోగులూ</span>, <span style="font-family: Gautami;">శిష్యులూ</span>, <span style="font-family: Gautami;">ప్రశిష్యులూ</span>, <span style="font-family: Gautami;">మరేవిధంగానైనా</span> <span style="font-family: Gautami;">ఆయనకి</span> <span style="font-family: Gautami;">పరిచయస్తులు</span>, <span style="font-family: Gautami;">వారి</span> <span style="font-family: Gautami;">వారి</span> <span style="font-family: Gautami;">వారసులు</span>;</div><div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><br />
</div><div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><span style="font-family: Gautami;">అలాగే</span></div><div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><span style="font-family: Gautami;">మా</span> <span style="font-family: Gautami;">మామ్మగారి</span> (<span style="font-family: Gautami;">పిరాట్ల</span> <span style="font-family: Gautami;">కొండయ్య</span> <span style="font-family: Gautami;">గారి</span> <span style="font-family: Gautami;">కుమార్తె</span>) <span style="font-family: Gautami;">తరఫు</span> <span style="font-family: Gautami;">బంధు</span> <span style="font-family: Gautami;">మిత్రులూ</span>, <span style="font-family: Gautami;">పరిచయస్తులూ</span>, <span style="font-family: Gautami;">వారి</span> <span style="font-family: Gautami;">వారసులూ</span>;</div><div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><br />
</div><div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><span style="font-family: Gautami;">మా</span></div><div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Gautami;">నాన్నగారి</span> <span style="font-family: Gautami;">సహాధ్యాయులు</span>, <span style="font-family: Gautami;">సహోద్యోగులు</span>, <span style="font-family: Gautami;">బ్లాగ్</span> <span style="font-family: Gautami;">మిత్రులూ</span>, <span style="font-family: Gautami;">వారి</span> <span style="font-family: Gautami;">వారి</span> <span style="font-family: Gautami;">వారసులూ</span>,</span></b></div><div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><span style="font-family: Gautami;">మా</span> <span style="font-family: Gautami;">అమ్మగారి</span> (<span style="font-family: Gautami;">దర్భా</span> <span style="font-family: Gautami;">లక్ష్మణ</span> <span style="font-family: Gautami;">శర్మ</span> <span style="font-family: Gautami;">గారి</span> <span style="font-family: Gautami;">కుమార్తె</span> <span style="font-family: Gautami;">కృష్ణ</span> <span style="font-family: Gautami;">భారతి</span>) <span style="font-family: Gautami;">తరఫు</span> <span style="font-family: Gautami;">బంధు</span> <span style="font-family: Gautami;">మిత్రులూ</span>, <span style="font-family: Gautami;">వారి</span> <span style="font-family: Gautami;">వారి</span> <span style="font-family: Gautami;">వారసులూ</span> – </div><div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><u><span style="font-family: Gautami;">అందరూ</span>, </u><u><span style="font-family: Gautami;">సకుటుంబ</span> </u><u><span style="font-family: Gautami;">సపరివారంగా</span>, </u><u><span style="font-family: Gautami;">ఆహ్వానితులే</span></u>!</div><div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><br />
</div><div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><span style="font-family: Gautami;">ఆ</span> <span style="font-family: Gautami;">ఉత్సవాలకి</span> <span style="font-family: Gautami;">అందరూ</span> <span style="font-family: Gautami;">తప్పక</span> <span style="font-family: Gautami;">విచ్చేయమని</span> <span style="font-family: Gautami;">పత్రికా</span> <span style="font-family: Gautami;">ముఖంగానే</span> <span style="font-family: Gautami;">ఆహ్వానం</span>. (<span style="font-family: Gautami;">రాబోయే</span> <span style="font-family: Gautami;">ప్రకటనలు</span> <span style="font-family: Gautami;">కూడా</span> <span style="font-family: Gautami;">చూడండి</span>).</div><div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><br />
</div><div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><span style="font-family: Gautami;">దయచేసి</span>, <span style="font-family: Gautami;">మీ</span> <span style="font-family: Gautami;">రాకని</span> <span style="font-family: Gautami;">తెలియపరుస్తూ</span>, <span style="font-family: Gautami;">ఈ</span> <span style="font-family: Gautami;">క్రింది</span> <span style="font-family: Gautami;">ఈమెయిల్</span> <span style="font-family: Gautami;">అడ్రెస్</span> <span style="font-family: Gautami;">కి</span> <span style="font-family: Gautami;">మెయిల్</span> <span style="font-family: Gautami;">పంపిస్తే</span>, <span style="font-family: Gautami;">మీ</span> <span style="font-family: Gautami;">వివరాలు</span> <span style="font-family: Gautami;">రిజిస్టరు</span> <span style="font-family: Gautami;">చేసుకోబడతాయి</span>. <span style="font-family: Gautami;">అవసరమైతే</span>, <span style="font-family: Gautami;">మీతో</span> <span style="font-family: Gautami;">ఉత్తర</span> <span style="font-family: Gautami;">ప్రత్యుత్తరాలు</span> <span style="font-family: Gautami;">జరుపబడతాయి</span>.</div><div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><br />
</div><div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><a href="mailto:aksastry@gmail.com">aksastry@gmail.com</a>; <a href="mailto:anmspt@gmail.com">anmspt@gmail.com</a>. </div><div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><span style="font-family: Gautami;">రాదలచుకొని</span>, <span style="font-family: Gautami;">రాలేకపోతున్నవారికి</span> – <span style="font-family: Gautami;">అవసరానుగుణంగా</span> – <span style="font-family: Gautami;">తగిన</span> <span style="font-family: Gautami;">యేర్పాట్లు</span> <span style="font-family: Gautami;">జరపడానికి</span> <span style="font-family: Gautami;">ప్రయత్నిస్తాము</span>.</div><div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><br />
</div><div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><span style="font-family: Gautami;">దయచేసి</span>, <span style="font-family: Gautami;">అందరూ</span> <span style="font-family: Gautami;">ఈ</span> <span style="font-family: Gautami;">ఆహ్వానాన్ని</span> <span style="font-family: Gautami;">మన్నించి</span>, <span style="font-family: Gautami;">ప్రత్యక్షంగా</span> <span style="font-family: Gautami;">కలిసి</span>, <span style="font-family: Gautami;">ఉత్సవాలని</span> <span style="font-family: Gautami;">జయప్రదం</span> <span style="font-family: Gautami;">చెయ్యాలని</span> <span style="font-family: Gautami;">మా</span> <span style="font-family: Gautami;">ఆకాంక్ష</span>.</div><div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><br />
</div><div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><span style="font-family: Gautami;">ఇట్లు</span>,</div><div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><br />
</div><div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><span style="font-family: Gautami;">అమ్మనమంచి</span> <span style="font-family: Gautami;">శశికాంత్</span> <span style="font-family: Gautami;">భరద్వాజ్</span> (Mobile : 94414 93523)</div><div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><span style="font-family: Gautami;">అమ్మనమంచి</span> <span style="font-family: Gautami;">అరుణ</span> <span style="font-family: Gautami;">రమ్య</span></div><div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><span style="font-family: Gautami;">అమ్మనమంచి</span> <span style="font-family: Gautami;">నరసింహ</span> <span style="font-family: Gautami;">మూర్తి</span> <span style="font-family: Gautami;">శతజయంతి</span> <span style="font-family: Gautami;">ట్రస్ట్</span>, <span style="font-family: Gautami;">నరసాపురం</span>.</div><div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><br />
</div><div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;">(రిజిస్ట్రేషన్ అనేది కేవలం మీకు సరియైన సదుపాయాలు కల్పించి, మీరు మాతో ఆహ్లాదంగా గడపడానికి దోహదం చేసి, మరువలేనిదిగా చెయ్య్డానికి మాకు తోడ్పడాలనే.)</div></div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">అలాగే, శతజయంతి కార్యక్రమాల ప్రారంభోత్సవం గురించి కూడా--ఇంకో టపా.<br />
<br />
అందరూ ముందుగానే ప్లాను చేసుకుంటారని యేడాది ముందుగానే ఆహ్వానాలు పంపిస్తున్నాను. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">బ్లాగు మిత్రులందరూ తప్పక కలుస్తారని ఆశ! </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">మీ సహయ సహకారాలు అందిస్తారని ఆశిస్తూ.....</div></div>A K Sastryhttp://www.blogger.com/profile/04173360510978927993noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-5490511776219553932.post-57902028189659628352012-01-21T13:37:00.000+05:302012-01-21T13:37:41.678+05:30<div style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-qKQmQ3jSR5Q/TxpyTEv5EDI/AAAAAAAAAzg/JVz_3tFma2o/s1600/News%2BRep-Eenadu%2B13-12-2011.jpg"><img border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/-qKQmQ3jSR5Q/TxpyTEv5EDI/AAAAAAAAAzg/JVz_3tFma2o/s320/News%2BRep-Eenadu%2B13-12-2011.jpg" /></a> </div><div style='clear:both; text-align:CENTER'><a href='http://picasa.google.com/blogger/' target='ext'><img src='http://photos1.blogger.com/pbp.gif' alt='Posted by Picasa' style='border: 0px none ; padding: 0px; background: transparent none repeat scroll 0% 50%; -moz-background-clip: initial; -moz-background-origin: initial; -moz-background-inline-policy: initial;' align='middle' border='0' /></a></div>A K Sastryhttp://www.blogger.com/profile/04173360510978927993noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5490511776219553932.post-57647179609427228142012-01-20T21:24:00.000+05:302012-01-20T21:24:21.687+05:30పురుషులూ.......<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<br />
<div style="text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">........పుణ్య పురుషులూ</span></b></div><br />
<div style="text-align: justify;">రిటైర్ అయ్యాక యేవో చిన్న చిన్న సేవా కార్యక్రమాల్లో పాలుపంచుకుంటున్నా, ఇంకేదైనా చేస్తే బాగుంటుందనిపించింది. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">మొన్న 12-12-2011న మా నాన్నగారి 100వ పుట్టినరోజు సందర్భంగా, కీ.శే. అమ్మనమంచి నరసిం హమూర్తి శతజయంతి ట్రస్ట్ అని స్థాపించి, యేడాది పొడుగునా కొన్ని సేవా కార్యక్రమాలు చేపట్టి, 12-12-12 నాటికి సమాపనోత్సవాలు కొంచెం ఘనంగా నిర్వహించాలని తలపోశాను. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">పనిలో పనిగా మా పిల్లలు నాకు షష్టిపూర్తీ, మా అమ్మగారికి సహస్ర చంద్ర దర్శనోత్సవం కూడా జరిపిస్తే బాగుంటుంది అని, దాన్ని మూడురోజుల కార్యక్రమంగా మార్చారు. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">ఆ రోజులకి మా నాన్నగారి పరిచయస్తులూ, వారి వారసులూ, నా సహోద్యోగులూ, మిత్రులూ, వారివారసులూ, మా బంధు మిత్ర వర్గాన్ని ఆహ్వానించి, చక్కగా కార్యక్రమాలు నిర్వహించాలని, మొన్న 12-12-2011న శతజయంతి కార్యక్రమాల ప్రారంభోత్సవాన్ని నిర్వహించాము.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">కొంతమంది అడిగారు--యేమి సేవలు చేస్తారు? అని. మా కార్యక్రమాలు అన్నీ వివరించి, ఈ రోజుల్లో యెన్నెన్నో ట్రస్టులూ, సేవా సంస్థలూ, లయన్స్, లయన్ లేడీస్, లియో, రోటరీ, రోటరాక్టు, కేటరాక్టు లాంటి సంస్థలున్నా, సామాన్యుడికి వుపయోగిస్తున్నవి చాలా తక్కువ వున్నాయి అని చెప్పాను.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">తరువాత, మొన్నో విషయం తెలిసింది నాకు. అది మీకు చెప్పాలనే ఈ టపా.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">మా ఇంటికి దగ్గరలోనే, గవర్నమెంట్ ఆస్పత్రి వుంది. ఆ ఆస్పత్రి వున్న సెంటర్లో సన్యాసిరావు అని ఒకతను ఓ కూరగాయలకొట్టు పెట్టుకొని, జీవనం సాగిస్తున్నాడు. కులం రీత్యా రజకుడు. తన వ్యాపార సంబంధమై, తన ఇతర సమస్యలతో సతమతమౌతూ, ఆర్థికంగాకూడా అంతంతమాత్రమే గా గడుపుతున్నాడు.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">ఒకరోజు, ఆస్పత్రికి వచ్చిన ఒకతను, అక్కడ ఇచ్చిన బ్రెడ్ తెచ్చి, "నేను ఈ బ్రెడ్ తినలేకపోతున్నాను, ఇది తీసుకొని, డబ్బులిస్తే, ప్రక్కన బండిలో వేస్తున్న దోశ కొనుక్కుంటాను" అని బ్రతిమాలాడట సన్యాసిరావుని. జాలిపడి, అలాగే ఇచ్చాడు. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">అది మొదలు, తానే అన్నం, కూరలూ వగైరాలు వండించి, ఆస్పత్రికి వచ్చేవాళ్లందరికీ--రోజుకి ఓ ఇరవైమందికి తక్కువగాకుండా "అన్నదానం" మొదలు పెట్టాడు!</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">ఇప్పుడు ఇంకా కొంతమంది దాతలు ముందుకు వచ్చి, ఒక్కో రోజు ఖర్చు మొత్తం మేము భరిస్తాము అని కొనసాగిస్తున్నారు. యెవరూ చెయ్యనిరోజున తానే నిర్వహిస్తున్నాడు.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">ఓ సామాన్యుడైన ఆ వ్యక్తి అలాంటి "బృహత్తర" కార్యక్రమం చేస్తున్నాడంటే.......పుణ్యపురుషుడు అనాలా వద్దా?</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">ఈ సోకాల్డు "సేవాదారులు" బుధ్ధి తెచ్చుకుంటే బాగుండును.</div><br />
</div>A K Sastryhttp://www.blogger.com/profile/04173360510978927993noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-5490511776219553932.post-18494564242428409672012-01-02T21:41:00.001+05:302012-01-02T21:43:06.648+05:30తమిళనాడులో.........<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: large;"><b> ........గుళ్లూ, గోపురాలూ</b></span></div><br />
<div style="text-align: justify;">31-12-2011 న వుదయమే చెన్నై నుంచి బయలుదేరి, శ్రీకాళహస్తి వెళ్లాము. ప్రాచీనమైన ఆలయం చాలా బాగుంది.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">పాతిక ముఫ్ఫై అడుగుల యెత్తు రాతి స్థంభాలతో మంటపాలు, అద్భుతమైన శిల్పకళా. జనం పెద్దగా లేరు. అయినా ప్రత్యేక దర్శనమైతే త్వరగా అవుతుందని, టిక్కెట్లు తీసుకొన్నాము. దానిక్కూడా పకడ్బందీగా, ముందుకీ, వెనక్కీ వెళుతూ, ఆలయంలోకూడా ఓ ప్రదక్షిణం చేస్తూ, లోహపు బారికేడ్ క్యూలు. అంతా ముగిసి, గర్భాలయం వద్దకు చేరితే, అక్కడో పావుగంటపైగా క్యూల ఆపివేత—అర్చనలూ అవీ చేయించుకొనేవాళ్లకోసం అనుకుంటా. తీరా దేవుడిముందు నిలుచొని, తేరిపార చూద్దామనుకొనేసరికి, “వాంగో, వాంగో—పోయ్యా” పిలుపులూ, హడావిడీ! బయటికి వచ్చే క్యూలో వెనక్కాల యెవరూ లేకపోయినా, వున్న నలుగురినీ “వాంగో, వాంగో”లు—పాపం వాళ్లకి అలవాటయిపోయిందనుకుంటా—యేం చేస్తాం!</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">ఈశ్వర లింగం ప్రత్యేకంగా వుంది. సినిమాలలోనూ, భక్తకన్నప్ప విగ్రహాం ప్రక్కనా వున్న ఆకారం లో లేదు. పొడుగ్గా ఓ స్థంభం లా వుంది. ఓ ఐదడుగులుంటుంది. దానిమీద మూడు సర్పాకారాలు మనవైపు కనపడే విధంగా నిలువుగా చెక్కబడి వుండి, చిన్న చిన్న పడగలు లింగం కన్నా కొంచెం పైకి కనిపిస్తూ, బార్బ్డ్ వైర్ ఫెన్సింగుకి వాడే స్థంభాలని తలపించింది. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">తరువాత అమ్మవారి దర్శనం. శ్రీ జ్ఞాన ప్రసూనాంబిక. అక్కడా జనం పెద్దగా లేకపోయినా, క్యూ ఓ చుట్టుతిరిగి, గర్భ గుడి ముందరికి వచ్చేవరకూ హడావిడే. అయ్యాక “వాంగో”లు మామూలే. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">ప్రసాదాలు కొనుక్కోవడం, వుచిత ప్రసాదం క్యూలు, డబ్బులిచ్చి, యేనుగుచేత నెత్తిమీద తొండంతో మొట్టించుకొనేవారూ, బయట కళా వస్తువులూ, బొమ్మలూ, పిల్లల ఆటవస్తువుల దుకాణాలూ అన్నీ మామూలే. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">తిరిగి వస్తూ వరదయ్యపాళెం లో భోజనం చేసి చక్కావచ్చాము సాయంత్రానికి ఇంటికి.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">మొన్న కేరళ ట్రిప్పులో చూడలేకపోయిన మథురా, రమేశ్వరమూ వగైరాలు ఈ సారి చూసి వద్దామనుకున్నా, ఓ రెండు రోజులు థానే సైక్లోను వల్ల ప్రణాళికలు రద్దయ్యాయి. వెళ్లడం పెద్ద పెద్ద ఏసీ కార్లలోనే, ఒళ్లలవకుండా వెళుతున్నాము అనుకుంటూ, వెళ్లడమేగానీ, బడలికా, నడుం, కాళ్ల నొప్పులూ మామూలే. (ఈ కార్ల కంపెనీలవాళ్లు కూడా, కొంచెం పెద్దది, ఇంకొంచెం పెద్దది అంటూ వినియోగదారులని మోసం చేసి, లక్షలు నొల్లుకుంటున్నారు!). ఈ సారీ అవన్నీ చూడ్డం కుదరలేదు. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">మర్నాడు, 01-01-2012 వుదయమే 7-00 బయలుదేరి కంచి ప్రయాణం. కంచి ఇంకా దగ్గిర. “అన్నీ” చూసుకొని, షాపింగులు పూర్తి చేసుకొని, సాయంత్రానికల్లా చెన్నై చేరాలని ప్లాను.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">కంచి దేవాలయాల పట్టణం. అనేక, పెద్ద పెద్ద, విశాలమైన, యెత్తైన, ఆలయాలూ, కోనేళ్లూ, ప్రాకారాలతో వుంటాయి. దానికి తోడు, “పట్టు సంఘాల” పరిశ్రమ వల్ల, ఆలయాలన్నీ 12-30 కి మూసేసి, మళ్లీ సాయంత్రం 4-00 కి తెరుస్తారుట. (దుకాణాల వాళ్లకి రోజుకి ఇన్ని అని పాసులు ఇచ్చేస్తారట. వాటిని వాళ్ల దుకాణం లో చీరలూ అవీ యెక్కువ కొన్న వాళ్లకి ఇచ్చేస్తారట దుకాణాలవాళ్లు. మొన్నీ మధ్య, ఆ పాసులు వాళ్లు ఆటోలవాళ్లకీ, బ్రోకర్లకీ అమ్మేసుకుంటున్నారనీ, వాళ్లు తిరిగి “భక్తులకి” రెండేసి, మూడేసి వేలకి అమ్మేసుకుంటున్నారనీ గొడవజరిగి, ఇప్పుడు ఆ పాసులు రద్దు చేశారట!)</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">ఇంక, మొదటిగా కామాక్షి అమ్మవారిని చూసి, తరవాత విష్ణు కంచీ, భోజనమూ, షాపింగూ, తరవాత శివకంచీ, తరవాత తిరుగు ప్రయాణం అనుకున్నాము. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">కామాక్షి అమ్మవారి కోవెల చాలా పెద్దది. నాలుగువైపులా గోపురాలూ, యెత్తైన స్థంభాలతో మంటపాలూ, లోహపు కడ్డీల బారికేడ్ల క్యూ లైన్లూ అన్నీ మామూలే. విశేషం యేమిటంటే, ప్రత్యేక దర్శనాలు లేవు. ఆలయంలోపల గోడలమీద చక్కగా తమిళంలోనూ, హిందీలోనూ స్తోత్రాలు చెక్కారు—పాలరాతి టేబ్లెట్లమీద. అవి చదువుకుంటూ వెళితే టైము తెలియలేదు. క్యూ కదలడం, మళ్లీ ఓ ఇరవై ముఫ్ఫై నిమిషాలు ఆగిపోవడం మామూలే. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">ఆంగ్ల సంవత్సరాది కూడా మనకి ఓ పర్వదినమైపోయింది. దానికి తోడు, యెర్ర బట్టలదీక్షాపరులు తండోపతండాలుగా బస్సులలో తరలి రావడం……ఇక చూసుకోండి….ఇసకవేస్తే రాలని జనం! (నల్లబట్టలవాళ్లకి ప్రతిగా ఈ యెర్రబట్టల దీక్షలు ప్రవేశపెట్టారట. వీళ్లు దేశంలోని అన్ని అమ్మవారి ఆలయలూ దర్శిస్తారట ఈ సీజన్లో.)</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">యెంత తొందరగా అనుకున్నా, మూడు గంటలూ పట్టేసి, మళ్లీ వరదరాజ స్వామి కోవెల చేరేసరికి, “దుకాన్ బంద్!” అక్కడో గంట కూర్చొని, ఫలహారాలు కానిచ్చేసి, బయలుదేరి, షాపింగూ.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">ప్రతీ దుకాణం వాడూ—“వూరికే చూడండి, కొనకపోయినా ఫరవాలేదు” అంటూ ఆహ్వనాలూ, "మీకు షార్టులూ, టీ షర్టులూ, మాకు చీరెలూ, పిల్లలకి డ్రెస్సులూ, మనవలూ, మనవరాళ్లకి డ్రెస్సులూ, బొమ్మలూ, పూజా మందిరంలోకీ, దేవుడి గూట్లోకీ, ప్రమిదలూ, దీపం సెమ్మెలూ, అత్తగారికి రుద్రాక్షమాలా, ఓ నెమలి విసెనకర్రా—" ఇలా ఆ లిస్టు పెరిగిపోతూ, మధ్యలో పిల్లలకి ఐస్ క్రీములూ, చాకలెట్లూ, గుడ్డేలూ, డ్రింకులూ…….సా…..గి పోతూ షాపింగు పూర్తయి, శివకంచి అనబడే “ఏకాంబరేశ్వర స్వామి” ఆలయానికి చేరాము.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">అదో పెద్ద ప్రహసనం. ఆలయం చాలా బాగుంది. మామూలే. 3-30కల్లా గుడి తలుపులముందు చేరడం ప్రారంభించారు “భక్తులు”. ఈసక వేస్తే రాలని జనం మామూలే. రొజ రొజ రొజగా మాటలూ, చెమటలు కక్కుకుంటూ, నొక్కుకుంటూ, సొక్కుకుంటూ, ఇష్, అష్, అనుకుంటూ “కంచిగరుడసేవ”! కొంతమంది వుత్తరాది భక్తులు, “జై భోలేనాథ్” అంటూ పాటలూ, సంకీర్తనలూ పాడుతున్నా, జనం గొడవలో అవన్నీ బూడిదలోపోసిన పన్నీరూ, అడవిగాచిన వెన్నెలా అయిపోతున్నాయి.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">నిక్కీ, నీలిగీ, 4 దాటాకెప్పుడో ఆలయ ద్వారాలు తెరుచుకున్నాయి. ఒకటే తోపులాట. క్యూలూ, బారికేడ్లూ లేవు. తోసుకున్నవాడికి తోసుకున్నంత మహదేవా! తీరా లోపల కొంతదూరం వెళ్లాక, గుమ్మందగ్గర ఒకడు ప్రత్యక్షం—కండక్టర్లదగ్గరుండె టికెట్ ఇస్యూయింగ్ మెషిన్ ఒకటి చేతిలో పట్టుకొని, "ఇది ప్రత్యేక దర్శనం క్యూ—అందరూ ఐదేసి రూపాయలు చెల్లించి, టిక్కెట్లు తీసుకోవాలి. లేదా, వెనక్కి వెళ్లి, వుచిత దర్శనం క్యూలో చేరండి"—అని గదమాయిస్తున్నాడు. ఈ తోపులాటలు అలవాటులేని జనాలు ఛస్తారా! చచ్చినట్టు ఐదేసిరూపాయలూ సమర్పించుకొన్నారు. (ఆ ప్రక్కనే వున్న బయటికి వెళ్లే దారి నుంచి “ఇన్ ఫ్లుయెన్స్” వున్నవాళ్లని ఈ క్యూలో కలిపేస్తున్నారు ఆలయ సిబ్బంది!)</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">లోపల మళ్లీ “వాంగో, వాంగో”లు మామూలే. ఇక్కడ మామూలుగా ఓ మూడడుగుల శివలింగం వుంది. క్రిందభాగంలో ఒక చిన్న పంచో, తువ్వాలో చుట్టబెట్టారు (యేకాంబరుడు కదా అనేమో!). బయటికి వచ్చి, ప్రాంగణం ఓ సారి చూసి, బయటికి వచ్చి, ప్రసాదాలు కొనుగోళ్లూ, పిల్లలకి నైవేద్యాలూ, ముగించుకొని గుడి బయటికి చేరాం. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">(ఇక్కడ కూడా, “దుకాణాల” సంగతీ, యేనుగు తొండం మొట్టులూ వగైరాలు మామూలే. యెక్కడా భక్తులకి సూచనలిచ్చే బోర్డులు లేవు. వున్నా, తమిళంలోనే వున్నాయి. ఆలయ ముఖ్య గోపురం బయటే చెప్పులు వదిలితే, తిరిగి వచ్చేసరికి అవన్నీ గుట్టలు పోసేసి వుంటున్నాయి! లోపల మళ్లీ “వుచిత” పాదరక్షల నిలుపు స్థలం వేరే వుంది! బయట, గోపురానికి యెడం ప్రక్కన టాయిలెట్లు వున్నాయి. అవి వుచిత సేవలు. కానీ అక్కడొకడు దౌర్జన్యంగా మనిషికి రెండేసి రూపాయలు వసూలు చేసేస్తున్నాడు. గుడిలో--ఫారినర్స్ కి కూడా, దర్శనం వుచితం, యెవరికీ డబ్బులు ఇవ్వొద్దు—అని బోర్డులు పెట్టారు! మరి టాయిలెట్లకి—అక్కడ అధికారిక బోర్డు, తమిళం లోనైనా యేమీ లేకుండా డబ్బులు దండుకుంటున్నారంటే, సంబంధిత శాఖలవాళ్లు……….???!!!)</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">కాస్త కాఫీ తాగి, “ఇప్పుడెక్కడికి?” అంటే, మధ్యాహ్నం నుంచీ, "కంచికి వచ్చి బల్లిని ముట్టుకోకుండా వెళ్లడమేమిటీ? యేమైనాసరే తిరిగి వరదరాజ కోవెలకి వెళ్లవలసిందే" అంటూ సణుగుతున్న మా “యేమండీ” (మా మనవడి భాషలో మా ఆవిడ!) “బల్లిని తాకిన గాలినే ముట్టుకుంటున్నాము, చాల్లెండి, బయటనుంచే ఓ దణ్నం పెట్టేసుకొని, ఇంటికి వెళ్లిపోదాము!” అంది.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">తిరిగి, సాయంత్రం 8-00 కల్లా క్షేమంగా ఇంటికి చేరాము.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">అవండీ మా యాత్రా విశేషాలు.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">(ఈ పుణ్యక్షేత్రాల నిర్వహణ గురించీ కొన్ని “ఇమ్ ప్రూవ్ మెంట్స్” విషయంలో నా సలహాలు మరో టపాలో!) </div></div>A K Sastryhttp://www.blogger.com/profile/04173360510978927993noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-5490511776219553932.post-56885144017017907912011-11-21T23:01:00.001+05:302011-11-21T23:08:04.692+05:30కొలతలూ......3<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>......మానాలూ</b></span></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
ఇంకా, దమ్మిడీనే 'పైస' అని కూడా అనేవారేమో. యాగాణీ అంటే రెండు పైసలు అనుకుంటా. (ఈ నాణాలు నేను చూడలేదు. యెన్ని గవ్వలైతే ఒక పైసాగా పరిగణించేవారో కూడా నాకు తెలీదు). </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
అప్పట్లో, పెద్ద కాణీలు, జార్జి 5 త్ కింగ్-ఎంపరర్ బొమ్మతో వుండేవి. ఆయన భారతదేశానికి వచ్చినప్పుడే "గేట్ వే ఆఫ్ ఇండియా" ఆయనకి స్వాగతం చెప్పడానికి అప్పటి బొంబాయిలో నిర్మించారు(ట). విశ్వకవి రవీంద్రుడు ఆ సందర్భంగానే, "జనగణమన" వ్రాశాడు అని కొంతమంది వ్రాసిన చరిత్ర! </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
రెండో ప్రపంచ యుధ్ధం రోజుల్లో, పొదుపు కోసం చిన్న సైజు కాణీలూ, తరవాత "చిల్లు కాణీలు" ప్రవేశపెట్టారు. అంటే యేమీలేదు--కాణీలో మధ్యభాగాన్ని తొలగించి, అంచుమాత్రమే ముద్రించేవారు. ఆ కాణీలని పిల్లల మొలత్రాళ్లలో కూడా కట్టేవారు--దిష్టి తగలకుండా(ట)! </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
తరవాత, జార్జి 6 త్ తో కూడా కాణీలు ఇతర నాణాలూ వచ్చాయి. స్వతంత్రం వచ్చాక, ఆ చిన్న కాణీల మీద పరుగెడుతున్న గుర్రం బొమ్మ ముద్రించేవారు.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
కాణీ పైన వుండే అర్థణా దగ్గరనుంచీ, రూపాయి వరకూ చివర 'కాసు' చేర్చేవారు--అర్థణాకాసు, అణాకాసు......ఇలా. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ఇంకా, అణాకాసుని 8 వృత్తాకార కోణాలతో, వెనుకవైపు చక్కటి డిజైన్ మధ్య ఇంగ్లీషులో వన్ అణా అనీ, తెలుగులో ఒక అణా అనీ ముద్రించేవారు! ఇవి దేశవ్యాప్తంగా చలమణీలో వుండేవి అని మరిచిపోకండి--అదీ అప్పట్లో తెలుగుకి వున్న గుర్తింపు. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ఇప్పుడు ఒక రూపాయి, రెండు రూపాయలూ, ఐదు రూపాయలూ నాణాలన్నీ ఒకే సైజులో గుండ్రంగా ముద్రించేబదులు, ఇలా చక్కటి డిజైన్లలో ముద్రిస్తే యెంత బాగుండును? మళ్లీ అలాంటి అందమైన నాణాలని చూడగలమా? దువ్వూరివారేమంటారో! </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ఇంక, అణా కి 12 పైసలు. రూపాయికి 16 అణాలు--అంటే, రూపాయికి 192 పైసలు. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
లెఖ్ఖల్లో, 1000 పైసలని, రూపాయలూ, అణాలూ, పైసలూ లోకి మార్చమనీ--ఇలా మా ప్రాణాలు తీసేవారు! (మీరెవరైనా చెయ్యగలరేమో ప్రయత్నించండి!)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
(బ్రిటిష్ వాళ్ల పౌండ్ కి 20 షిల్లింగులు, ఒక్కో షిల్లింగుకి 12 ఓ 16 ఓ పెన్నీలు వుండేవి. ఆ లెఖ్ఖలు కూడా మమ్మల్ని చంపేవి! తరవాత వాళ్లు కూడా పౌండ్ కి 100 పెన్నీలుగా మార్చుకున్నారు--ఇంటర్నేషనల్ కరెన్సీగా మారాక)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ఇంకో చిత్రమేమిటంటే, నిజాం పాలనలోనేకాదు....మనకి స్వతంత్రం వచ్చాకా, నిజాం రాష్ట్రం మన దేశంలో విలీనం చెయ్యబడ్డాక కూడా, "తెలంగాణా వంద" చాలకాలం చెలామణీలో వుండేది. అంటే వంద వస్తువులు అంటే వాళ్ల లెఖ్ఖ 192!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
(మా పెద్ద దొడ్డ, పెళ్లికాగానే భర్తతో నిజాం పాలనా కాలంలోనే హైదరాబాదు వెళ్లిపోవడంతో పక్కా తెలంగాణా భాషా, యాసా, కట్టూ బొట్టూ, ఆచారాలు వచ్చేశాయి ఆవిడకి. ఆవిడ, మనకి ఆవకాయలకోసం మామిడికాయలు 'మన వంద' 3 రూపాయలకి ఇస్తున్నారంటే, "మాకూ మూడు రూపాయలే--కానీ, తెలంగాణా వంద! ముక్కలు కొట్టి కూడా ఇస్తారు!" అని మా అమ్మని వుడికించేది! తనకి పిల్లలు చిన్నగా వున్నప్పుడే భర్తృవియోగం కలగడంతో, ఆవిడే మార్కెట్ కి వెళుతూండేది. తేడా అల్లా ఆవిడ చెప్పులు వేసుకొనేది కాదు. దాంతో మార్కెట్లో అందరూ "ఆంధ్రావాలీ" అని గుసగుసలు పోయేవారట. పిల్లలైతే, గేలి చేస్తున్నట్టుగా చిత్రంగా చూస్తూ వెనుకబడేవారట! అలా అని ఆవిడని యెవరూ అవమానించడమో, వివక్ష చూపడమో జరిగేది కాదట! ఇప్పటి "ప్రత్యేక తెలంగాణా వాదులకి" ఈ విషయాలు తెలుసోలేదో మరి)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
యెక్కడో ములిగి యెక్కడో తేలాం అనుకుంటా. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
కరెన్సీ, నాణాలూ గురించి ఈ మాత్రం చాలనుకుంటా.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
.....కొనసాగింపు మరో టపాలో</div>
<br />
</div>A K Sastryhttp://www.blogger.com/profile/04173360510978927993noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5490511776219553932.post-87380742178270407652011-11-21T12:42:00.001+05:302011-11-21T12:46:20.254+05:30కొలతలూ......2<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>......మానాలూ</b></span></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
మనదేశంలో 20వ శతాబ్దం మొదట్లో కూడా, గవ్వలకి కూడా (చిల్లి గవ్వలకీ, గుడ్డి గవ్వలకీ కూడా!) విలువ వుండేది!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ఢిల్లీ పరిపాలకుడు షేర్షా సూరీ అనుకుంటా--దేశం మొత్తమ్మీద "నాణాలని" ప్రవేశపెట్టాడు. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
సముద్ర గుప్తుడూ వగైరాలు అప్పట్లో బంగారునాణాలు చలామణీలోకి తెచ్చారు.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
బ్రిటీష్ వాళ్లు ద్రవ్యం "లీగల్ టెండర్" ప్రవేశపెట్టి, నాణాలూ, నోట్లూ ముద్రించేవారు (అంతకు ముందు నోట్లు లేవు--ఒక్క తుగ్లక్ విడుదలచేసిన 'తోలు' నోట్లు తప్ప!).</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
మా చిన్నప్పుడు "విచ్చు రూపాయి" అని ఖచ్చితంగా ఒక్క తులం వెండితో ఒక రూపాయి నాణాలు వుండేవి. ఒక సారి మా వైజయంతీ హాలులో నేను సినిమా టిక్కెట్లు తీసుకొన్నప్పుడు చిల్లర తిరిగి ఇస్తూ, ఓ వెండి రూపాయిని కూడా మామూలు వాటితో ఇచ్చేశాడు. (అది ఇప్పటికీ మా అమ్మగారు తన డబ్బుల పెట్లో జాగ్రత్త చేశారు!)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
మహమ్మదీయ రాజులు ప్రవేశపెట్టిన నాణాల్లో అతి చిన్నది "దమడీ" (దమ్మిడీ) అనుకుంటా. తరవాత కాణీ, యాగాణీ--ఇలా వుండేవనుకుంటా నాణాలు. (దమ్మిడీ ముండకి యాగాణీ క్షవరమా? అనే సామెత అప్పుడు పుట్టింది--ఇప్పటికీ వాడుకలో వుంది!)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
నా చిన్నప్పటి నాణాలూ, నోట్లూ విషయానికొస్తే.......</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ద్రవ్యానికి (డబ్బుకి) మానం :</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<blockquote class="tr_bq">
<div style="text-align: center;">
2 కాణీలు = ఒక అర్థ అణా</div>
<div style="text-align: center;">
2 అర్థణాలు = ఒక అణా</div>
<div style="text-align: center;">
2 అణాలు = ఒక బేడ</div>
<div style="text-align: center;">
2 బేడలు = ఒక పావలా</div>
<div style="text-align: center;">
2 పావలాలు = ఒక అర్థ రూపాయి</div>
<div style="text-align: center;">
2 అర్థరూపాయలు = ఒక రూపాయి</div>
</blockquote>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ఒకరూపాయి నాణాలూ, నోట్లూ కూడా వుండేవి. తరవాత రెండూ, ఐదూ, పదీ, వందా, వెయ్యీ--మాత్రమే నోట్లు వుండేవి. పాత సినిమాల్లో ఇవన్నీ చూడొచ్చు.....వినొచ్చు! </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
.....కొనసాగింపు మరో టపాలో</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>A K Sastryhttp://www.blogger.com/profile/04173360510978927993noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5490511776219553932.post-55103132475269954892011-11-20T14:46:00.001+05:302011-11-21T21:39:49.576+05:30కొలతలూ......<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
(వీ సాంబశివరావు అనే ఒకాయన భాగవతం మీద రీసెర్చ్ చేసి, సాంఖ్య శాస్త్రంలో యెంతో కృషి చేస్తున్నారు. ఆయన నన్ను మన పాతా, కొత్తా, మానాలు, కొలతలగురించి, వాటిని<br />
"మార్చడం" గురించీ "సూత్రాల"కోసం అడిగారు. చాలా సంతోషం. అందుకే ఈ టపాలు. వీటిల్లో యేమైనా తప్పులు వ్రాసినా, విజ్ఙ్ఞులు నా దృష్టికి తీసుకురావాలని నా మనవి.)<br />
<br />
మా చిన్నప్పుడు = ఈ గుర్తుని "ఈజ్ ఈక్వల్ టు" అంటే "ఖచ్చితంగా సమానం" అని వ్యవహరించేవారు. అప్పటికి నానోలు కాదుకదా, మైక్రో వగైరాలు కూడా లేవు. డెసిమల్ స్థానాల్లో కూడా మొదటి రెండింటినీ గుర్తించి, మిగిలినవి వదిలేసేవారు. తరవాత్తరవాత, ఇంకా ఖచ్చితమైన లెఖ్ఖలు అవసరం పడడంతో, మా పిల్లల చదువులు వచ్చేసరికి, అదే గుర్తుని "ఈక్వల్స్" అనడం మొదలెట్టారు--అంటే "సమానం అవుతుంది" అని! అంతేగానీ, ఖచ్చితంగా సమానం అని కాదు!<br />
<br />
మరి నిజమేకదా?<br />
<br />
బ్రిటిష్ వాళ్లనుంచి మనకి స్వాతంత్ర్యం వచ్చాక పది పన్నెండేళ్లవరకూ వాళ్ల ఎఫ్.పీ.ఎస్ పధ్ధతినే (ఫుట్; పౌండ్; సెకండ్) అనుసరించేవారు మనదేశంలో. 1959 లో అనుకుంటా "మెట్రిక్" పధ్ధతి సీ.జీ.ఎస్ (సెంటీ మీటర్; గ్రామ్; సెకండ్) కి మార్చారు మన ప్రభుత్వంవారు. అప్పుడే "నయా పైసా"లు వచ్చాయి. తరవాత ఇందిరాగాంధీ టైములో అనుకుంటా, "నయా" తొలగించారు!<br />
<br />
మనదేశంలో అప్పటి కొలతలకి సంబంధించిన మానం : (ద్రవాలకి కూడా)<br />
<br />
2 అరగిద్దలు = ఒక గిద్ద<br />
2 గిద్దలు = ఒక అరసోల<br />
2 అరసోలలు = ఒక సోల<br />
2 సోలలు = ఒక తవ్వ<br />
2 తవ్వలు = ఒక శేరు<br />
2 శేర్లు = ఒక అడ్డ లేదా మానిక<br />
(5 శేర్లు = ఒక వీశ--తూకంలో)<br />
2 అడ్డలు = ఒక కుంచం<br />
24 కుంచాలు = ఒక బస్తా<br />
<br />
దూరానికి మానం :<br />
<br />
12 అంగుళములు = ఒక అడుగు<br />
3 అడుగులు = ఒక గజము<br />
220 గజములు = ఒక ఫర్లాంగు<br />
8 ఫర్లాంగులు = ఒక మైలు<br />
<br />
అప్పటి "తూకాలకి" సంబంధించిన మానం ఇదివరకు నా టపా.....<br />
<br />
<a href="http://krishnasree.blogspot.com/2008/11/4-2-1-2-1-2-2-1-2-1-2-1-2-1-8-1-20-1.html">http://krishnasree.blogspot.com/2008/11/4-2-1-2-1-2-2-1-2-1-2-1-2-1-8-1-20-1.html</a><br />
<br />
లో వ్రాశాను.<br />
<br />
.....కొనసాగింపు మరో టపాలో<br />
<div>
<br /></div>
</div>A K Sastryhttp://www.blogger.com/profile/04173360510978927993noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5490511776219553932.post-63143466574413960502011-11-20T14:26:00.001+05:302011-11-20T14:39:01.292+05:30కొనసాగింపు.....<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>మానాల గురించి</b></span></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
(వీ సాంబశివరావు అనే ఒకాయన భాగవతం మీద రీసెర్చ్ చేసి, సాంఖ్య శాస్త్రంలో యెంతో కృషి చేస్తున్నారు. ఆయన నన్ను మన పాతా, కొత్తా, మానాలు, కొలతలగురించి, వాటిని "మార్చడం" గురించీ "సూత్రాల"కోసం అడిగారు. చాలా సంతోషం. అందుకే ఈ టపాలు. వీటిల్లో యేమైనా తప్పులు వ్రాసినా, విజ్ఙ్ఞులు నా దృష్టికి తీసుకురావాలని నా మనవి.) </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
మా చిన్నప్పుడు = ఈ గుర్తుని "ఈజ్ ఈక్వల్ టు" అంటే "ఖచ్చితంగా సమానం" అని వ్యవహరించేవారు. అప్పటికి నానోలు కాదుకదా, మైక్రో వగైరాలు కూడా లేవు. డెసిమల్ స్థానాల్లో కూడా మొదటి రెండింటినీ గుర్తించి, మిగిలినవి వదిలేసేవారు. తరవాత్తరవాత, ఇంకా ఖచ్చితమైన లెఖ్ఖలు అవసరం పడడంతో, మా పిల్లల చదువులు వచ్చేసరికి, అదే గుర్తుని "ఈక్వల్స్" అనడం మొదలెట్టారు--అంటే "సమానం అవుతుంది" అని! అంతేగానీ, ఖచ్చితంగా సమానం అని కాదు!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
మరి నిజమేకదా?</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
బ్రిటిష్ వాళ్లనుంచి మనకి స్వాతంత్ర్యం వచ్చాక పది పన్నెండేళ్లవరకూ వాళ్ల ఎఫ్.పీ.ఎస్ పధ్ధతినే (ఫుట్; పౌండ్; సెకండ్) అనుసరించేవారు మనదేశంలో. 1959 లో అనుకుంటా "మెట్రిక్" పధ్ధతి సీ.జీ.ఎస్ (సెంటీ మీటర్; గ్రామ్; సెకండ్) కి మార్చారు మన ప్రభుత్వంవారు. అప్పుడే "నయా పైసా"లు వచ్చాయి. తరవాత ఇందిరాగాంధీ టైములో అనుకుంటా, "నయా" తొలగించారు! </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
మనదేశంలో అప్పటి కొలతలకి సంబంధించిన మానం : (ద్రవాలకి కూడా)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
2 అరగిద్దలు=ఒక గిద్ద</div>
<div style="text-align: center;">
2 గిద్దలు=ఒక అరసోల</div>
<div style="text-align: center;">
2 అరసోలలు=ఒక సోల</div>
<div style="text-align: center;">
2 సోలలు=ఒక తవ్వ</div>
<div style="text-align: center;">
2 తవ్వలు=ఒక శేరు</div>
<div style="text-align: center;">
2 శేర్లు=ఒక అడ్డ లేదా మానిక</div>
<div style="text-align: center;">
(5 శేర్లు=ఒక వీశ--తూకంలో)</div>
<div style="text-align: center;">
2 అడ్డలు=ఒక కుంచం</div>
<div style="text-align: center;">
24 కుంచాలు=ఒక బస్తా</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
దూరానికి మానం :</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
12 అంగుళములు = ఒక అడుగు</div>
<div style="text-align: center;">
3 అడుగులు = ఒక గజము</div>
<div style="text-align: center;">
220 గజములు = ఒక ఫర్లాంగు</div>
<div style="text-align: center;">
8 ఫర్లాంగులు = ఒక మైలు</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
అప్పటి "తూకాలకి" సంబంధించిన మానం ఇదివరకు నా టపా.....</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://krishnasree.blogspot.com/2008/11/4-2-1-2-1-2-2-1-2-1-2-1-2-1-8-1-20-1.html">http://krishnasree.blogspot.com/2008/11/4-2-1-2-1-2-2-1-2-1-2-1-2-1-8-1-20-1.html</a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
లో వ్రాశాను.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
.....కొనసాగింపు మరో టపాలో</div>
<br />
</div>A K Sastryhttp://www.blogger.com/profile/04173360510978927993noreply@blogger.com0