Monday, January 9

నూతన సంవత్సరం లో......



నా "తీర్మానాలు" .....

క్రొత్త సంవత్సరం సందర్భంగా, అందరూ కొన్ని తీర్మానాలు చేసుకుంటారు, అనీ జనవరి 3, 4, 
లేదా 7 లోగా, అవన్నీ మరిచిపోతారు అనీ, వాడెవడో "సర్వే" చేసి తేల్చాడట!!
నేనుమాత్రం, జనవరి ఒకటిన కాకుండా, డిసెంబరు 31నే కొన్ని తీర్మానాలు చేసుకున్నాను! 
అవెన్ని? అని మీరు అడగకూడదు..... నేను చెప్పాకూడదు! 
విషయం ఏమిటి? .....అంటే, జనవరి ఒకటిన, అన్ని తీర్మానాలూ "అండర్లైన్"......అన్నీ 
పాటించాను! హుర్రే!!
రాత్రి 12 దాటగానే, (రెండో తారీఖు వచ్చేసిందికదా.... ) ఓ చిన్న తీర్మానాన్ని ప్రక్కన పెట్టేశాను.
సరే, ఇవాళ రెండు. మధ్యాహ్నం 12 దాటాక, నా రెండో తీర్మానాన్ని కొంచెం రిలాక్స్ చేశాను!!! 
ఇప్పుడు రాత్రి....... ఏం చేస్తున్నానో, చేసానో..... "సస్పెన్స్!"
ఇది, 2017 డిసెంబర్ 31 వరకూ...... "అద్భుతం, సస్పెన్స్, థ్రిల్!!!!
వేచి చూడండి........!!

--ఈ టపా ఫేస్ బుక్ లో ప్రచురించగానే, నా చిరకాల మిత్రులు కూడా "అపార్థం" చేసేసుకున్నారు......అంటే, "సిగరెట్లు పూర్తిగా మానేస్తాను" లాంటి తీర్మానాలు చేసేసుకున్నానేమో అని! అందుకే, ఇప్పుడే సస్పెన్స్ విప్పెయ్యవలసి వస్తోంది! ఇంతకీ ఆ తీర్మానాలేమిటి? అంటారా......? అక్కడికే వస్తున్నా......!

కానీ, ఆ తీర్మానాల గుట్టు విప్పేటప్పుడు, ముందు నా దినచర్య గురించి టూకీగా చెప్పాలి మరి!

నేను రిటైర్ అయ్యాక, నా మిత్రులు చాలామంది అడిగేవారు.....కాలక్షేపం ఎలా చేస్తున్నారు? అంటూ. నేను, సర్వీస్ లో ఉన్నప్పుడు చక్కగా విశ్రాంతి దొరికేది, ఇప్పుడు ఉన్న సమయం అంతా సరిపోవడం లేదు.....అని సమాధానం ఇస్తే, ఆశ్చర్య పోయేవారు. 

ఎలా.....అంటే, పేపర్ చదవడం దగ్గర్నుంచి, నెట్ లో గడపడం గురించి, రోజూ 5 పుస్తకాలు చదవడం గురించి, మిత్రులతో కాలక్షేపం గురించి, ఇంకా కొంత సమాజ సేవ గురించి.....చెపితే, భలే ఆశ్చర్య పోయేవారు!

ఇంకా వివరంగా అడిగినా, కొన్నిమాత్రమే వివరించేవాడిని. కాని ఇప్పుడు సమయం వచ్చింది.....ఇంకొంచెం వివరంగా చెపుతూ, టూకీగా చెప్పడానికి. 

నేను ఎప్పుడూ చేసేది, "మల్టీ టాస్కింగే"! ఒకేపని కోసం సమయం వృధా చెయ్యను. ఆ కోణం లోనే అర్థం చేసుకోండి.....నా సమయాన్ని!

(మరో సారి!)

Wednesday, January 4

(తప్పనిసరి) తద్దినాలు.....!?



"పి కాః" అంటే.....?

మా ఇంట్లో మా అమ్మమ్మ మా అమ్మకి ఇచ్చిన, ఇత్తడి "అడ్డెడు గిన్నె" ఉందేది. అంటే, అందులో అడ్డెడు బియ్యం ఒకేసారి అన్నం వండుకోవచ్చు అన్నమాట. అడ్డెడు అంటే, కుంచం లో సగం. అంటే ఇప్పట్లో 2 కేజీలకు పైగా అనుకుంటా! 

ఆ గిన్నెతో రోజూ అన్నం వండుకోవడం అవసరం ఉండదు కదా? మహా అయితే మనం రోజూ ఓ సారి తినేది 100 నించి 200 గ్రాములేమో! అందుకని, ఆ గిన్నెని మా తలంట్లకీ, స్నానాలకీ వేణ్ణీళ్లకోసం వాడేవాళ్లు. ఆ గిన్నె మీద తెలుగు లో చెక్కించబడిన పేరు, నాకు అలా తోచి, "పికాః" అని చదివేవాడిని!

నిజానికి అది ఆ చెక్కిన వాడి దృష్టిలో, "పి కొం"--అంటే పిరాట్ల కొండయ్య--అది మా తాత, అంటే అమ్మ తండ్రి  పేరు!

అందుకనే, నేను ప్రతీసారీ "అమ్మయ్య" అనుకున్నప్పుడల్లా, "పిరాట్ల కొండయ్య"! అని కూడా అనుకుంటాను. 

అలాగే, "అమ్మమ్మా" అనో, "అయ్యయ్యా" అనో, "అయ్యమ్మా" అనో అనాల్సి వస్తే, వాళ్లపేర్లు కూడా తలుచుకోవాలి అని నియం పెట్టుకొని, ఏడాది పైగా ఆచరిస్తున్నాను. 

మా ఆవిడ కూడా ఇది ఆచరణలో పెట్టింది. మొదట్లో, అమ్మయ్య అన్నప్పుడు, వాళ్ల అమ్మ తండ్రి పేరు "రొయ్యూరు వెంకటేశ్వర శర్మ" అని తలుచుకోడానికి కష్టపడేది! దానికి నేనో చిట్కా చెప్పాను.

అసలు, "వెంకటేశ్వర శర్మ"; "సుబ్రహ్మణ్య శాస్త్రి"; "అప్పయ్య దీక్షితులు"; "పరమేశ్వర సోమయాజి"; "నరసింహ అవధాని"-- లాంటి పేర్లు, "బ్రాహ్మణ వ్యాకరణం" లోంచి పుట్టాయి గానీ, అసలు పేర్లు--"వెంకయ్య"; "సుబ్బయ్య"; "అప్పయ్య"; "పరమయ్య"; "నరసయ్య"--ఇవీ! 

అందుకని, అమ్మయ్య అంటూ, "వెంకయ్య" అనుకుంటే సరిపోతుంది! అదే ఆచరిస్తోంది మా ఆవిడ ఇప్పుడు!

అసలు ఇదంతా ఎందుకు? అంటారా! ఏడాదికోసారి, తప్పనిసరి తద్దినాల్లోనే వాళ్ల పేర్లు తలుచుకోవడం, 12 యేళ్లకోసారి, ఇతర పూర్వీకులని తలుచుకోవడం, చాలామందికి వాళ్ల పేర్లు తెలియక ఇబ్బంది పడి, అందర్నీ అడిగి, తెలుసుకోవడం కన్నా, ఇలా అయితే, మన తరవాత తరాలవాళ్లకి వాళ్ల పేర్లు ఎప్పుడూ నోట్లో వుంటాయి!

పైగా, పూర్వీకుల పేర్లు అన్నీ దేవీ దేవతల పేర్లే! అందుకే, పుణ్యమూ పురుషార్థమూ కలిసివస్తాయి!

యేమంటారు?